Sprankelende observaties van een leven tussen twee werelden
Eindelijk gewoon Hayat – Hayat – Atlas Contact – 158 blz.
Hayat (in verband met haar werk als advocaat schrijft ze onder pseudoniem), is bij de lezers van het Volkskrant Magazine bekend als columnist. Ze is een kind van Marokkaanse gastarbeiders, opgegroeid in Nederland, getrouwd met een Nederlander en moeder van twee jonge kinderen. Eindelijk gewoon Hayat, leven tussen twee werelden, heeft als basis haar columns die voor dit boek zijn bewerkt en in veel gevallen uitgebreid tot korte verhalen. Ik vind het meer dan verdiend dat deze nu voor iedereen beschikbaar zijn, want Hayat levert prima werk af.
De informatie op de achterflap belooft dit keer precies wat het boek bevat: herkenbare, verrassende, scherpzinnige en humoristische inkijkjes in het leven van een Marokkaanse vrouw in Nederland, die uiteindelijk concludeert: “Ik ben de Marokkaan onder de Nederlanders en de Nederlander onder de Marokkanen. Ik ben altijd “de ander”. Het zal waarschijnlijk nooit lukken om eindelijk gewoon te zijn. Wat stiekem dan toch heel leuk blijkt: nu ben ik zomaar per ongeluk schrijfster geworden”.
En wat voor één zou ik willen zeggen!
Het is dan ook verleidelijk hele passages uit dit boek te citeren, maar ik beperk me tot deze ene over een schoolfeestje: “Toen ik in de brugklas zat, heb ik wekenlang gesmeekt, gezeurd en gestampvoet om naar een schoolfeest te mogen. Ik had versterking van mijn zus die in de derde klas zat van dezelfde school, waardoor mijn arme vermoeide moeder op een slecht moment van de dag moet hebben toegegeven. Nou, dat was dus he-le-maal het einde. Letterlijk het einde, want we mochten daarna nooit meer. Toen onze vader ons kwam ophalen van het feest, stond er namelijk een hevig vrijend stelletje pal in het schijnsel van zijn koplampen. Ze waren nog net niet voor het gemak op zijn motorkap gaan liggen. Mijn zus en ik keken elkaar aan en wisten dat voortaan alle schoolfeesten aan onze neus voorbij zouden gaan. De hele weg terug naar huis heeft mijn vader er schande van geroepen”.
Dit boek moet gekocht worden door heel veel mensen, door iedereen eigenlijk!
Dick Huitema
