Tess Gerritsen ziet spoken

Schaduw van de nacht – Tess Gerritsen – Vertaling: Y.J.E.G. Klaasse-de Swart – Overamstel – 287 blz.

Tess Gerritsen kennen we natuurlijk vooral van haar serie over Rizolli en Isles, spannende ijzersterke thrillers en echte pageturners. Dat haar nieuwe boek een zogenaamde stand alone is, maakte dus erg nieuwsgierig. De eerste tegenvaller is de dikte van het boek 287 pagina’s voor 22 euro is magertjes. Ook de titel Schaduw van de nacht valt wat tegen. Er zijn al vele boeken met deze titel, of variaties daarop, op de markt.
Als lezer kruip je in de huid van Ava Collette, schrijfster van kookboeken. Ze ontvlucht haar verleden in Boston en huurt een vakantiehuis in een kustdorpje, Tucker Cove in Maine. Het is een zeer toeristisch dorp en er is alleen nog een groot, oud huis te huur, Brodie’s Watch.

Er doen veel verhalen over het huis de ronde, de geest van kapitein Brodie, de man die Brodie’s Watch liet bouwen, zou er rondwaren. Bovendien heeft iedere vrouw die het huis bewoonde het er niet levend vanaf gebracht. De kapitein was een knappe, stoere zeebonk die honderdvijftig jaar geleden met zijn schip op zee verging. Het huis heeft jaren leeggestaan maar de huidige eigenaar laat het nu helemaal opknappen door twee klusjesmannen, Ned en Billy en zij zijn bijna klaar.

Ondanks alle geruchten voelt Ava zich welkom in het huis, maar als ze vreemde geluiden begint te horen gaat ze op onderzoek uit. Zouden de geruchten dan toch waar zijn en valt kapitein Brodie haar lastig of is er iets anders aan de hand? Waarom is de vorige bewoonster zo overhaast vertrokken en weet niemand waar ze is? Gaandeweg kom je erachter waarom Ava Boston is ontvlucht, waarom het schrijven zo moeizaam gaat en ze zoveel drinkt. Wat probeert ze te vergeten?

Tess Gerritsen kan als geen ander spannend schrijven, ze trekt je mee in het verhaal. De personages zijn zeer geloofwaardig, de sfeer zet ze goed neer en vooral in de tweede helft van het boek zitten spannende stukken. Ook de opbouw van het verhaal is prima.
Maar toch…het is niet wat ik van Tess Gerritsen gewend ben. Het boek is te dun om alle karakters goed uit te werken, en het eerste deel van het boek is wat kabbelend. Ook komen er wat clichés voorbij: “zijn gezicht is hard als graniet” of “zijn zwarte krullen, wild als golven in een storm”.

Al met al dubbele gevoelens na het lezen van Schaduw van de nacht, een met name sterk tweede deel, spannend geschreven, maar te mager voor een schrijfster van het kaliber Tess Gerritsen. Hopelijk een eenmalig uitstapje van Gerritsen en verschijnt er in de toekomst weer een prachtige thriller met Rizolli en Isles.

Nelleke Feller