Het raadsel van de dode rockbandleden
Gevallen engelen – Gunnar Staalesen – Vertaling: Annemarie Smit en Paula Stevens – Marmer – 349 blz.
De Noorse bestseller auteur Gunnar Staleesen heeft intussen 22 thrillers met Varg Veum in de hoofdrol geschreven. Veum is een privédetective en een gescheiden veertiger met één zoon. Hij woont in het Noorse Bergen, ook de woonplaats van de schrijver. Dit boek speelt in 1986. Veum bezoekt de begrafenis Jan Petter Olsen, een vroegere klasgenoot en komt daar Jakob Aasen tegen, ook een oude schoolvriend en oud-lid van de rockband The Harpers. Aasen is getrouwd met Rebecca, de vrouw waar Veum vroeger smoorverliefd op is geweest. Na de begrafenis gaan de twee wat drinken en dan vertelt Jakob dat Rebecca hem onverwacht heeft verlaten. Hij weet niet waar ze is. Varg Veum zegt toe dat hij zal proberen haar te vinden. Samen storten ze zich in het nachtleven van Bergen en komen daar onder andere Johnny Solheim tegen, de voormalige leadzanger van The Harpers.
Als Veum, een paar dagen later, na het bezoek aan een illegale nachtclub, Solheim achtervolgt en hem dodelijk gewond in een souterrain aantreft, gaat hij een verband zoeken tussen de dood van de twee andere leden van The Harpers die kort daarvoor zijn gestorven. Een is doodgevroren in de nacht na een drankfestijn en een ander is door een bus overreden toen hij op een zebrapad door rood licht liep. Zijn het echte ongelukken of zijn het moorden die op een ongeluk moeten lijken? Dan ontdekt Veum dat de slachtoffers vlak voor hun dood een brief ontvingen met daarop geplakt de poëzieplaatjes van engeltjes. Een voor een worden de engeltjes doorgestreept. Tot alleen Jakob Aasen nog over is en ook een brief ontvangt. Maar waarom is Jan Petter Olsen dood? Hij viel van een steiger, maar was geen lid van de rockband. Was het een ongeluk dat niets met de andere doden te maken heeft?
Varg Veum duikt diep in het verleden. Hij ondervraagt de vrouwen en kinderen van de mogelijke slachtoffers, maar stuit regelmatig op een muur van zwijgen. Er is iets in oktober 1975 gebeurd waardoor de band zomaar uit elkaar viel. Wat was de oorzaak, want daar ligt waarschijnlijk de kiem van alle ellende. Het is Staalesen gelukt om een plausibel in elkaar grijpend verhaal te maken met een spannende plot. In dit geval is er zelfs sprake van een echte literaire thriller waarin één stijlfiguur wel de overhand heeft en dat is de metafoor. Staalesen strooit er kwistig mee. Soms zijn ze prachtig en goed gevonden, maar niet allemaal zijn ze even geslaagd. Op pagina 343 vinden we drie zinnen onder elkaar met een metafoor.
“Op weg naar buiten ontmoette ik haar kat weer. Hij stond halverwege de trap en keek me met zijn groene ogen doordringend aan, als een huisbaas die op het punt stond een onhandelbare commensaal de deur te wijzen. Buiten glinsterden de sneeuwkristallen op de grond – als vallende sterren die reeds lang waren neergedaald, sterren die hun baan hadden volbracht. Aan de andere kant van de fjord lag Bergen, eindeloos mooi in zijn bevroren schoonheid, als een ongenaakbare prinses op de top van een glazen berg. Als het niet een engel was.”
Scandinavische thrillerschrijvers, zoals zijn Noorse collega’s Stieg Larsson en Henning Mankell, besteden veel aandacht aan de sfeer. Staalesen is hierop geen uitzondering. Varg Veum verplaatst zich met zijn auto en voordat hij op de plek van bestemming is, worden we getrakteerd op een uitgebreide beschrijving van de omgeving. Ook interieurbeschrijvingen zijn soms behoorlijk gedetailleerd. Dit haalt de vaart wat uit het verhaal, maar het is een kwestie van smaak of je dat aanstaat of niet. Als je houdt van een rustig opgebouwd verhaal met goed uitgediepte karakters en het boek niet alleen leest voor de spanning, dan zal je Gevallen engelen zeker kunnen waarderen.
Boek bestellen!
