De meeste mensen deugen, maar sommige mensen niet
108 gongslagen – Yoshimura Keiko – Vertaling: Hilda Schraa – Harper Collins – 203 blz.
Hoofdpersonage Mamoru Sohara is de klusjesman op een klein Japans eiland. Het is soms moeilijk te bereiken door de hoge golven en de immer waaiende verraderlijke winden. Alle inwoners kijken met een half oog naar hun televisiescherm waarop het grootste gedeelte van de dag het beeld wordt vertoond van de kade van het enige haventje. Voor de bevoorrading van belangrijke goederen en de post zijn ze afhankelijk van een veerdienst die door de weersomstandigheden zeer onregelmatig vaart. Als het verhaal begint, is het een paar dagen voor de jaarwisseling. Sohara werkt aan het dak van mevrouw Hasegawa, “de vrouw die al ruim dertig jaar verantwoordelijk is voor het doorgeven van de officiële berichten uit de buitenwereld.”
De eilandbewoners vormen een hechte gemeenschap. De bronnen van inkomsten zijn toerisme (heel weinig), de Herberg van de Wilde Lelies kan hooguit vier gasten huisvesten. Ook worden er wat huizen verhuurd aan toeristen door eilandbewoners die naar het vaste land zijn vertrokken. Verder wordt er olie gewonnen uit de Camelia. Deze olie wordt over de hele wereld verkocht. Door het gebrek aan arbeidskrachten heeft elke eilandbewoner twee functies. De lokale visser, helpt bijvoorbeeld ook mee met de oogst van de Camelia zaden. Er is een postkantoor, een school, een kleine supermarkt en een snoepwinkel.
Kleine wonderen
Sohara is niet zomaar een klusjesman. Hij kan alles maken; daken, waterleidingen, kozijnen, fietsen en nog veel meer. Op zich nog niet heel bijzonder, maar hij doet vaak meer dan er gevraagd is zonder dat in rekening te brengen. In zijn eentje probeert hij de veroudering van de dingen op het eiland tegen te gaan. Hij schraapt het roest van de vangrails, hij repareert ongevraagd de theepot die zijn oude schoolmeester heeft laten vallen met lijm en verzilverde lak. Als de oude Nozato, die altijd zo graag wilde fietsen door de dokter verboden wordt om nog langer op een rijwiel plaats te nemen, omdat hij steeds valt, monteert Sohara ongezien twee zijwieltjes op zijn fiets. Zo is hij steeds bezig om kleine dingen te verbeteren. Vaak ongezien en de eilandbewoners beschouwen het als kleine wonderen. Sohara noteert zijn goede daden in een geheim schriftje, maar zegt er tegen anderen nooit iets over.
Sohara is getrouwd met Yoko. Zij kwam naar het eiland om les te geven aan de kinderen en toen ze op het punt stond om te vertrekken, vroeg Sohara haar ten huwelijk. Samen hebben ze een dochter, Toka. Ook zij weten niets van de hand die hun man en vader heeft in de kleine wonderen. Alles lijkt pais en vree op het eiland tot er een brief komt van Sohara’s jeugdvriend Yamada. Yamada komt uit een liefdeloos gezin. Zijn moeder sloeg hem en zijn vader was een dronkaard. Als gevolg daarvan gedraagt Yamada zich in zijn jeugd vaak onaangepast en pesterig. Alleen Sohara ziet dat Yamada het slachtoffer is van zijn opvoeding en blijft hem, tegen beter weten in, trouw.
Een brief van Yamada
Sohara hoopt dat Yamada zich uiteindelijk verantwoordelijk zal gedragen. Als Yamada van het eiland vertrekt, zijn ouders zijn dan overleden, knapt Sohara het huis gratis voor hem op. Als Yamada het huis met veel winst verkoopt en Sohara geen Yen geeft, slikt Sohara dat weer.
Af en toen komen er brieven van Yamada en soms bezoekt hij het eiland. Hij heeft zijn haar geblondeerd, zit vol tatoeages en pocht over grote winsten die hij met zijn ondernemingen op het vaste land maakt. Maar geleidelijk worden de brieven anders. Yamada schrijft dat hij en zijn vriendin worden bedreigd en dat alleen een som geld hen van de dood kan redden. De meeste mensen zouden hun handen allang van een type als Yamada hebben afgetrokken, maar Sohara heeft zich ooit voorgenomen om zijn vriend niet te laten zakken.
Omdat niets geheim blijft op het eiland, weet binnen de kortste keren iedereen wat er met Sohara aan de hand is. Hij dreigt het geld dat hij heeft gespaard voor de studie van zijn dochter Toka kwijt te raken. De jonge vrouw op wie iedereen zo trots is dat ze kunstgeschiedenis in Europa gaat studeren en stage gaat lopen in Florence.
Alles komt tot een apotheose vlak voordat de 108 gongslagen in de heilige tempel klinken. De gongslagen die het nieuwe jaar inluiden en ook de start zijn van het nieuwe levensjaar van Sohara, die 63 wordt.
Een mooie boodschap
Het boek wordt door de uitgeverij Healing Fiction genoemd. Het is een verhaal van hoop, troost, liefde, onbaatzuchtigheid en opoffering. Dit debuut van de jonge schrijfster Yoshimura Keiko opent de ogen van elke lezer. Ze bewijst ermee dat elk leven zinvol is, hoe klein de daden ook zijn die worden verricht. Of je nu leraar, snoepverkoper, postbode, visser of klusjesman bent. De bijdragen zijn belangrijk voor de gemeenschap. Voorwaarde is wel, en Keiko geeft dat ook aan, dat je je werk met plezier doet en vooral geniet van het plezier dat je anderen doet. Keiko doet met dit boek, dat al een bestseller is, sowieso veel lezers over de hele wereld plezier. Een verhaal dat nog lang na suddert.
Boek bestellen!
