De kracht van vriendschap
Witte gaten – Guido Bottinga – Lemniscaat – 316 blz.
“Die nacht sliep ik niet. Onvermoeibaar las ik door. Tot ik het boek helemaal uit had.
Het was half zes in de ochtend en nog helemaal donker. Ik liep de tuin in van het hotelletje. Onthutst. En nog veel meer: ontroerd.
Het was een maanloze nacht. De sterrenhemel was prachtig. Net zoals toen, lang geleden, op die avond in Den Haag. En daar, in die donkere tuin in Indonesië, onder de sterren, viel alles op zijn plek. Ik realiseerde me tot in iedere vezel van mijn lijf dat datgene waar hij en ik het al die jaren samen over hadden gehad, niet alleen een wiskundige mogelijkheid was. Het was zoveel meer dan dat. Het was een realiteit.
Witte gaten zijn bronnen van schepping en leven…”
Zo begint het boek Witte gaten van Guido Bottinga, maar denk niet dat je snel antwoord krijgt op de vragen die bij je rijzen na het lezen van de eerste bladzijde. Die pagina is een groot mysterie, net als wiskunde, natuurkunde en astronomie voor velen van ons zijn.
Niels is een stille, hoogbegaafde jongen. Meneer Bergmans een oude astronoom die een kluizenaarsbestaan leidt. Als deze twee einzelgängers elkaar ontmoeten, ontstaat een vriendschap waarin beiden elkaar inspireren tot bijzondere inzichten over de kosmos en het leven. Tot meneer Bergmans iets prachtigs doet, iets onvergetelijks, iets waaruit blijkt dat hij van Niels houdt alsof het zijn eigen zoon is, maar ook iets wat hun levens op hun grondvesten laat schudden. Een ode aan de verwondering en de eeuwige vriendschap.
Na de geheimzinnige introductiepagina start het verhaal bij een jonge Niels die wat eenzaam is en waarvan men op school denkt dat hij lui is. De waarheid is echter dat hij zich stierlijk verveelt. Ondanks zijn weerstand stuurt zijn moeder hem, bij gebrek aan oppas, naar meneer Bergmans. Een man waarvan de buurjongen zegt dat hij pedofiel is, maar in werkelijkheid is hij een eenzame wetenschapper. Die ontmoeting zet het hele leven van Niels op zijn kop.
Witte gaten gaat over wiskunde en astronomie, maar ook over klassieke muziek en filosofie en vooral over het leven, liefde en de kracht van vriendschap. Het schetst een prachtige geschiedenis van een hoogbegaafde jongen die eindelijk erkenning krijgt. Hij verliest zich helemaal in de aandacht die meneer Bergmans hem schenkt en de kennis die de oude man op hem overbrengt.
De kracht van vriendschap staat centraal. De vriendschap tussen meneer Bergmans en Niels gaat ver, heel ver. Meneer Bergmans geeft Niels het ultieme cadeau ter ere van hun vriendschap, maar het leidt er ook toe dat Niels op eigen benen moet leren staan. Dat valt hem zwaar en hij neemt niet altijd de juiste beslissingen. De theorie van de witte gaten besluit hij los te laten en hij volgt zijn eigen weg. Tot die ene nacht in Indonesië…
De eerste pagina is mysterieus. De rest van het boek zo goed geschreven en opgebouwd dat het je ook zonder die eerste bladzijde in je greep zou houden. De menselijke relaties zijn goed beschreven. Irritaties zijn voelbaar, evenals genegenheid of bewondering. Het verhaal prikkelt je om zelf na te gaan denken over de theorie van witte en zwarte gaten, het leven, liefde en licht. Dit boek lezen is één grote reis door ons leven door en onder de sterrenhemel!
