Bambi lust je rauw – Caroline De Mulder
Geweld en hunkering
Bambi, die eigenlijk Hilda heet, is bijna zestien en met haar engelengezichtje en kleine slanke lijfje, denkt ze een uitweg te hebben gevonden uit hun ellende. Ze heeft ooit een vader gehad, maar die is vertrokken, gelukkig liet hij wel zijn ‘gun’ voor haar achter. Op haar stiefvader wil ze wraak nemen en haar moeder is er wel, maar die is altijd lazarus. Bambi is de leider van een gewelddadige jeugdbende en samen met haar ‘gurlz’ verleidt ze sugardaddy’s die een zwak hebben voor arme meisjes. In ruil voor seks willen dat soort mannen Bambi en haar vriendinnen wel beschermen. Maar Bambi houdt niet van verleiden en niet van seks. Zij en haar bende gebruiken extreem veel geweld, pakken alles waar ze zin in hebben en wat ze niet krijgen aangeboden, nemen ze met extreem harde hand af. Bambi slaat, ook als het niet nodig is.
Bambi lust je rauw is een keihard verhaal (vol ‘slang’, uitgelegd in een verklarende woordenlijst) over een meisje dat er als een engel uitziet, maar een duivel uit je ergste nachtmerrie blijkt te zijn. Meteen in de eerste alinea wordt de toon gezet:
“Instinctief zet ze een stap achteruit, de Sig Sauer verstopt achter haar rug. Ze is piepklein en beeldig, en angstaanjagend geschminkt. Fel aangezette ogen, uitgesmeerde oorlogskleuren, maar ook een hartvormig gezichtje met fijne jukbeenderen. Ze draagt een skinny jeans en loopt op blote voeten.”
Bambi heeft de onschuld en de illusies van een kind al lang van zich afgeschud, ze schopt en slaat letterlijk ongenadig hard van zich af, pept zichzelf op tot monster omdat dat voor haar de enige manier is om wraak te nemen. Door die rol op zich te nemen stoot ze iedereen van zich af, zelfs haar vriendinnen begrijpen haar soms niet.
Er wordt altijd gedacht dat het jongens zijn die geweld gebruiken, maar vlak meisjes ook niet uit. Zeker niet wanneer het meisjes zijn met een verleden zoals Bambi. Dit meisje vecht tegen alles en iedereen, de sugardaddy’s, de ernstig tekortkomende hulpverlenersinstanties, de net zo tekortschietende leerkrachten en directeuren op school, maar Bambi vecht ook tegen zichzelf, terwijl ze (hartverscheurend) hunkert naar haar alcoholistische moeder die haar, zodra ze dronken is, in elkaar slaat.
“‘Mama. Mama.’ Een piepstemmetje, onherkenbaar, een babystemmetje. Het is Bambi, maar het is Bambi niet meer, het is Bambi uit een ander leven, van lang geleden.”
In Bambi lust je rauw zien we hoe armoede, verslaving en geweld een kind kunnen vormen. Zien we wat het gebrek aan liefhebbende ouders, pleegouders, docenten, hulpverleners of welke volwassenen dan ook teweeg kan brengen. Voor alle Bambi’s in de wereld hoop ik dat er volwassenen zijn die verder willen kijken dan alleen de rauwe buitenkant.
Caroline De Mulder (Gent, 1976) werd tweetalig opgevoed en is professor Franse letterkunde. Met haar romans won ze onder andere de Rosselprijs, de belangrijkste literatuurprijs in Wallonië: Bambi lust je rauw verscheen bij de prestigieuze Franse uitgeverij Gallimard. Voor het eerst is haar werk in het Nederlands verkrijgbaar.
Boek bestellen!
