Half zwart, maar heel goed
Half Zwart – Sally Green – Vertaling: Lia Belt – Uitgeverij Moon – 315 blz.
Half Zwart is geschreven door Sally Green. Ze woont in Noordwest-Engeland, waar ze graag wandelingen maakt over het platteland. Half Zwart is haar debuut, een boek dat met open armen is ontvangen. Op dit moment is ze bezig met het schrijven van het vervolg, Half Wild. De filmrechten voor Half Zwart zijn onlangs verkocht aan Fox 2000.
Niemand wil hem, iedereen jaagt op hem…
“De routine is wel oké. Wakker worden onder de blote hemel in de buitenlucht is wel oké. Wakker worden met de kooi en de boeien – het is nu eenmaal zo. Je moet je niet door die kooi laten deprimeren. De boeien schaven, maar je huid geneest snel en makkelijk, dus waarom zou je ermee zitten?”
Nathan groeit op in een wereld vol met witte en zwarte heksen. Zijn vader is een beruchte zwarte heks en wordt door iedereen gevreesd. Zijn moeder, een witte heks, is dood. De witte heksen zijn bang voor Nathan en sluiten hem op, want op de dag dat hij zeventien wordt, kan hij alleen de zwarte magie van zijn vader erven, mits die hem drie inwijdingsgeschenken geeft. Als Nathan die niet op tijd ontvangt, sterft hij. Er zit voor Nathan niets anders op dan te ontsnappen en zijn vader op te sporen als hij in leven wil blijven.
Maar hoe kan hij vluchten als iedereen hem in de gaten houdt en hij niemand, ook het meisje waarop hij verliefd is, kan vertrouwen? En als hij al weet te ontsnappen, vindt hij dan op tijd zijn vader? Want de witte heksen zullen de jacht op hem openen…
Mijn mening
Ik ben, voor de verandering, weer eens blij verrast door een boek. Dit verhaal speelt zich af in het moderne Engeland, een echt jaartal wordt niet genoemd. Heksen hebben zich in onze samenleving gemengd. De witte heksen dan. De zwarte heksen, wat daar in ieder geval nog van over is, hebben zich teruggetrokken in de wildernis. De zwarte heksen worden door de witte heksen opgejaagd en uitgemoord. Nu is Nathan half zwart, half wit. Hij is de enige heks in heel Groot-Brittannië waarvoor dit geldt, en dat maakt hem berucht en bevreesd. De Raad, de leiders van Groot-Brittannië, wil hem dolgraag dood hebben. Nathans familie steekt hier echter een stokje voor.
Heksen zijn natuurlijk niet onbekend in de boekenwereld. Toch is dit verhaal weer totaal anders dan bijvoorbeeld de heksen uit Harry Potter of die uit het, niet zo bekende, Darkest Powers trilogie van Kelley Armstrong. Zo krijgen de heksen in Half Zwart op hun zeventiende verjaardag drie giften en ontdekken ze hun gave. Dit is iets wat voor mij geheel vernieuwend was in een boek, dus dat is zeker een pluspunt.
De vertelwijze vind ik ook erg origineel. Het boek is opgedeeld in zes delen. Een deel van het boek wordt in de tweede persoon verteld, wat niet echt gebruikelijk is in een boek. Hier was ik ook erg positief over tijdens het lezen van het boek. De rest van het boek wordt verteld vanuit de eerste persoon tegenwoordige tijd.
De personages zijn ook duidelijk in het boek. Zo maakt Nathan, eigenlijk de enige hoofdpersoon, een transformatie van een bang jongetje naar een jongen die weet waar zijn loyaliteit ligt en waar hij aan toe is. Ik was erg blij om dit te zien. In mijn ogen is er bijna niets erger dan een boek lezen, zonder dat de personages zich ontwikkelen.
Natuurlijk speelt er in Half Zwart mee dat het gehele levensverhaal van Nathan tot zijn zeventiende verjaardag verteld wordt. Hierdoor leer je hem een stuk beter kennen, dan wanneer het boek zich alleen in de laatste twee weken voor die verjaardag afspeelt. De kleinere karakters hadden voor mijn gevoel ook genoeg diepgang en hadden een duidelijke beschrijving. Dit is soms nog wel eens anders met minder belangrijke personages.
Wel heeft dit boek voor mij ook een paar nadelen. Zo heb ik niet echt het gevoel dat er heel veel gebeurd is, maar aan de andere kant ook weer wel. Het klinkt misschien een beetje verwarrend, maar je snapt het denk ik wel als je het boek gelezen hebt. Er gebeurt veel, omdat je Nathan een paar jaar volgt. Toch is het niet zo dat er een paar écht belangrijke gebeurtenissen zijn, afgezien van in de laatste twee delen van het boek. Hier begon het verhaal voor mijn gevoel echt spanning te krijgen. Helaas werd die spanning vaak snel weer afgekapt, wat het verhaal weer deed inzinken.
Het einde is iets waar ik nog niet helemaal over uit ben of dat nu positief of negatief was. De cliffhanger heeft hier vooral mee te maken. Ergens houd ik van cliffhangers, maar ergens ook helemaal niet. Zeker niet als het vervolg van een boek nog uit moet komen.
Tot slot wil ik nog heel even de cover van het boek bespreken. Oké, ik weet het. Je mag een boek nooit op zijn uiterlijk beoordelen. Toch betrap ik mezelf er vaak genoeg op dat mooie covers mij een boek sneller laten lezen. Dat was bij dit boek dus ook het geval. De voorkant van het boek is zwart met witte letters. De achterkant is juist precies andersom. Dezelfde afbeelding van het gezicht in een bloeddruppel. Alleen is de achtergrond op de achterkant wit en is het woord “zwart” ook echt zwart. Zeker als je het boek gelezen hebt, snap je waarom de voorkant zwart is en de achterkant wit. Dit is iets waar ik altijd een zwak voor heb.
Dit boek is echt een aanrader voor iedereen die van heksen, magie en spanning houdt. De spanning kan soms een beetje langzaam op gang komen, maar is zeker wel aanwezig! Deel twee, Half Wild, komt helaas pas in 2015 uit in het Engels, dus moeten we nog even geduld hebben voor de Nederlandse vertaling.
