Je komt jezelf altijd weer tegen
Boyd was hier – Corien Botman – Querido – 208 blz.
Inhoud: Benyamin, zoon van de bekende Nederlander Lowie Loogman en diens partner en grimeur Dorothee, droomt van de vakantie. Hij is van plan met zijn vrienden naar Engeland te gaan waar hij dat jaar ervoor een meisje heeft ontmoet dat voor hem de liefde van zijn leven is. Tijdens deze ontmoeting is er niet veel gebeurd, maar Benyamin heeft zijn eigen ideaalbeeld van haar. Hij stuurt haar al een heel jaar briefjes (die verdwijnen in een doos op zijn kamer) en wil niets liever dan haar weer zien. Als zijn vader de presentatie van een schoolavond niet doet, omdat hij verdwenen is en als de hele Nederlandse pers in de tuin van Benyamin lijkt te liggen, besluit zijn moeder onder te duiken in een hutje op de hei. Dan komt hij er ook nog achter dat de liefde van zijn leven een relatie heeft en valt zijn leven in duigen. Hij denkt dat iedereen genoeg heeft van Benyamin en hijzelf nog het meeste.
Op het onderduikadres ontmoet hij de beheerder van een natuurbegraafplaats in de buurt. Hij gaat daar werken maar besluit drastisch dat Benyamin moet verdwijnen. Hij begraaft zijn telefoon en symbolisch ook zichzelf. Hij scheert zijn hoofd kaal en wordt Boyd. Hard en kortaf is zijn nieuwe naam en zijn nieuwe ik. Zijn nieuwe vrienden kijken naar hem op en hij ontdekt wie hij zelf is.
Het verhaal is opgedeeld in zes stukken met de titels : ik, wij, zij , hij , jij wij. Zo lijkt de inhoudsopgave wel een gedicht. Het verhaal wordt vanuit het perspectief van Benyamin/Boyd chronologisch verteld. De schrijfster heeft zich goed in weten te leven in de hoofdfiguur en het verhaal is heel realistisch geschreven. Je worstelt gewoon met de jongen mee. Af en toe zou je hem wel willen aansporen en zucht je over hoe krom hij denkt, maar je snapt zijn gedrag en zijn acties aan de andere kant ook wel. Boyd wordt met de harde werkelijkheid geconfronteerd en door het werk op de begraafplaats leert hij na te denken over het leven en de toekomst.
In het begin was ik net als Benyamin een beetje zoekende waar het verhaal naar toe ging, maar later kreeg het meer vorm en snapte ik zijn zoektocht, de begrafenis van Benyamin, het doen en laten van Boyd. De schrijfster heeft ook duidelijk weten te maken dat hoe je je ook verstopt of wegrent van jezelf, je komt jezelf altijd weer tegen en moet dan alsnog de confrontatie aangaan. Dit klinkt allemaal heel zwaar op de hand, maar het boek heeft ook de nodige luchtigheid en de zwaarmoedige hoofdfiguur weet toch ook wel zijn humor te behouden. Boyd was hier is een mooi, apart en origineel verhaal.
Conny Schelvis
