Lekkere leeshapjes

Niemands verjaardag – Toon Tellegen – Illustraties: Annemarie van Haeringen – Querido – 124 blz.

Maar liefst 81 korte verhalen van Toon Tellegen, zoals alleen hij ze schrijven kan. Alle verhalen gaan over dieren die jarig zijn. Telkens kiest de schrijver een andere invalshoek. Het eerste verhaal dat de titel aan het boek geeft, speelt op een dag dat er niemand jarig is. De dieren nemen daar geen genoegen mee. Dan vieren ze maar de verjaardag van ‘niemand’. Het idee komt van de krekel. Ze hadden geen cadeaus, maar dat mocht de pret niet drukken. Er was zelfs geen taart. “Maar ze zongen wel en riepen: ‘Lang leve niemand!’”
De dieren namen zich voor om op dagen dat er niemand jarig was dus maar niemands verjaardag te vieren.

Weg met de verjaardag

Dit verhaal is echter een uitzondering. Want in tachtig verhalen is wel een dier jarig en wordt er soms uitbundig en af en toe met tegenzin feest gevierd. Zo wil de mier een verbod op verjaardagen. “Het wezenloze gefeliciteer, de fletse slingers, de onbruikbare cadeaus, de domme praatjes, de opdringerige klaplopers, het smakeloze gebak, het lompe gedans, het verplichte bedanken en zeggen dat het heel gezellig was geweest bij het weggaan…
Hij had daar schoon genoeg van.”

Honingtaart en cadeaus

Meestal wordt er gewoon feestgevierd met honingtaart, cadeautjes en dansende dieren. Dat het vaak lomp kan zijn, ligt vast aan neushoorn en olifant die graag de voetjes (dikke poten) van de vloer doen. Wat ook iedereen zal herkennen is wat bizon overkomt. Hij krijgt een muts, maar heeft er al een en zelfs meerdere. Op de steppe staat een boom met al zijn mutsen in de takken, door Annemarie van Haeringen nog eens bevestigd met een van haar sierlijke illustraties.
Woelmuis maakt een lijst met genodigden, maar af en toe valt er iemand af en dan komt er weer een nieuw iemand bij. Op de dag dat hij jarig is komen er alleen dieren die helemaal niet op zijn lijst staan. Ze gaan allemaal weer weg en nemen hun cadeaus mee. Gelukkig komt er toch nog een dier van de lijst, de eekhoorn.

Geen verjaardag vieren is geen optie

De kloptor is een gelukkig dier, behalve op zijn verjaardag, dan verstopt hij zich in het bos. Tevergeefs, want de dieren vinden hem, dragen hem naar een open plek en vieren feest tot diep in de nacht. De gewone tor houdt ook al niet van verjaardagen. Op de dag zelf graaft hij een put en gaat daar tot aan zijn kin in de prut zitten. Zelfs dan komen alle dieren naar hem kijken. Ze vragen of ze iets voor hem kunnen doen. ‘Nee,’ is zijn korte antwoord.

Om van de verhalen te houden, moet je inlevingsvermogen hebben. Want als je vindt dat de dingen niet kunnen die in de verhalen gebeuren, dan zijn deze verhalen niet voor jou. Zo lukt het marmot in zijn verhaal “om op twee plaatsen tegelijk te zijn.” De olifant klimt in bomen en de walvis gaat gewoon op bezoek bij de landdieren.

In dit boek hebben alle dieren, net als mensen, een bepaalde kijk op hun verjaardag. Hoeveel mensen zouden die dag niet liever overslaan, net als de tor? Maar er valt niet aan te ontkomen. Als de bezoekers komen met cadeaus laten ze die binnen. Ze geven ze taart en laten de gasten zingen en in het ergste geval wordt er ook nog gedanst. Met een glimlach om de lippen hopen ze dat de kwelling zo snel mogelijk voorbijgaat. Daarna duurt het weer 364 dagen, voor ze zuchtend die dag zullen ondergaan.

Lekker leesvoer

Toon Tellegen heeft weer een boek vol puike verhalen geschreven. Het zijn stuk voor stuk lekkere bonbons. Je kunt ze natuurlijk als een veelvraat achter elkaar naar binnen slokken, maar deze bonbons smaken het lekkerst als je ze rustig een voor een tot je neemt. Lees smakelijk!

Pieter Feller