Mooie zedenschets

Onder de dreven – Hannah van Munster – Van Oorschot – 159 blz.

Is het nodig om te weten of een verhaal gebaseerd is op ware gebeurtenissen en kijk je er als lezer dan anders tegenaan dan dat dit niet wordt vermeld? Hannah van Munster denkt kennelijk van wel, want het staat op haar boek Onder de dreven vermeld. Een boek wordt er niet noodzakelijk geloofwaardiger of beter van. Tenslotte zijn veel boeken gebaseerd op ware gebeurtenissen zonder dat dit expliciet wordt vermeld. In dit geval is het boek gebaseerd op de daad van een jonge vrouw die in 2008 een baby ontvoerde, omdat ze haar vriendje wilde doen geloven dat ze zwanger was geweest en dit kindje had gebaard.

In Onder de dreven volgen we Jessye, een jonge blanke vrouw die met haar vader Harry in een flat in de Bijlmer woont. Ze werkt als kapster en pedicure en treedt daarmee in de voetsporen van Stans die haar heeft opgeleid en ingewerkt en die voor onbepaalde tijd naar Indonesië is vertrokken om ontwikkelingswerk te doen. Jessye is een onopvallend meisje, dat zichzelf niet mooi vindt. Ze heeft een hekel aan haar borsten die te klein zijn gebleven t.o.v. de rest van haar lichaam. Als ze tijdens een feest in de Bijlmer wordt gespot door Manu, een jongen van Antilliaanse afkomst, ontstaat er een soort vriendschap. Manu is eigenlijk een player die van het ene meisje naar het andere hopt, zonder een vaste relatie te beginnen. Het gaat hem vooral om de seks. Jessye laat hem zijn gang gaan in de berging onder de flat, zonder dat ze er zelf veel plezier aan beleeft. Maar zijn aandacht is al genoeg voor haar.

Als Manu plotseling uit haar leven verdwijnt, komt ze erachter dat hij in de gevangenis is beland. Ze krijgt hem zover dat zij hem mag bezoeken en langzamerhand krijgt hij meer interesse in haar. Om hem definitief aan zich te binden, laat ze haar borsten vergroten en verzint ze dat ze zwanger is van een tweeling. Een paar keer staat ze op het punt om hem de waarheid op te biechten, maar telkens komt het er niet van.
Het boek begint met een voorstukje waarin je kunt lezen dat de twee samen zijn met een kindje. Dit wetende, is het duidelijk dat Van Munster wil laten zien hoe het mogelijk is dat een jonge vrouw zover doorgaat met een leugen zodat ze zelfs bereid is een baby te ontvoeren om haar liefje aan zich te binden. Ik weet niet of ze daar helemaal in geslaagd is. Ik bleef me verwonderen over het feit dat Jessye per se deze Manu wil, een leugenachtige, onbetrouwbare, criminele jongen.

Er zitten meer lijnen in het boek, zoals de illegale Chinese Lin die bij vader Harry en Jessye intrekt. Vader Harry die aan een onbekende kwaal lijdt die zijn gezichtsvermogen aantast en zijn aquaria waarin ook al een geheimzinnige ziekte rondwaart. Dan is er ook nog de kappers- en pedicurepraktijk die de nodige problemen voor Jessye oplevert. Het zijn duidelijk opvullingen om Jessye een karakter te geven, maar leiden toch een beetje af van de hoofdlijn, namelijk haar doel om Manu binnen te halen.

Van Munsters taalgebruik is helder en niet overdreven literair, maar ze vliegt een beetje uit de bocht als ze een vergelijking maakt over Manu’s geslacht.

“Eindelijk was ze in de gelegenheid zijn geslacht, dat als een donkere boomstronk uit hem oprees, uitgebreid te bekijken.”

“Ze daalt met haar warme mond tot op de hoogte van zijn gezwollen geslacht, dat als de ferme zijtak van een bescheiden boom zijn reikwijdte toont, pelt de broek van de tak en doet zuig- en likwerk dat ze afgekeken had van een fragment uit een pornofilm.”

Als-vergelijkingen met geslachtsdelen werken bij mij al gauw op de lachspieren.

Van Munster beschrijft het leven van Jessye en haar vader in de Bijlmer heel realistisch. Ze typeert het milieu goed. Je ziet ze voor je in hun appartement in het grote flatgebouw, met de kleine Chinese Lin. Onder de dreven, dat is opgedeeld in korte hoofdstukken, is een mooie zedenschets, hoewel het toch wat raadselachtig blijft waarom Jessye doet wat ze doet, maar dat is in het echte leven ook vaak het geval.

Pieter Feller