Nachtelijke avonturen

Nachtmissies – Cliff de Rouw – Ambilicious – 130 blz.

Meester Cliff (1987) is een reisluchtige, creatieveling uit Den Bosch. In het dagelijks leven is hij meester op een basisschool. Hij droomde er altijd al van zijn verhalen te delen. Nachtmissies is zijn debuut.

Julian leidt een oppervlakkig leventje tot hij opeens een nachtmerrie krijgt. Hij loopt een klein, donker huisje in. Binnen is het gigantisch. Het stormt. Mensen rennen paniekerig in het rond. Een enge man, Vladimir, strompelt de trap af. Hij vertelt Julian dat hij naar boven moet. Op elke verdieping zit een missie. Julian gaat de trap op. Hij stapt de eerste deur door. Kabaal. Gure gedaantes rennen op hem af. Badend in het zweet schrikt hij wakker.

Julian durft niet meer te gaan slapen. Het enige wat hij nog kan doen, is onderzoeken wat dromen precies zijn. Hij leert dat hij ’s nachts meeneemt wat er overdag gebeurt, en dat hij dromen kan sturen als hij beseft dat ze niet echt zijn. Met die wetenschap durft hij weer te gaan slapen. Het lukt hem een aantal missies uit te spelen. Zo geeft hij het beste optreden van zijn leven, vecht hij mee met een commandoteam, en racet hij op een crossmotor door de woestijn. Overdag staat hij stil bij zijn verleden, handelt hij in het heden en denkt hij na over zijn toekomst. Zal het genoeg zijn om het huis te kunnen verlaten?

Het verhaal van Nachtmissies is een leuk idee. Het is een spannend avontuur, maar je leert er ook van dat je nachtmerries niet eng zijn en dat je je dromen kunt beïnvloeden. Het zit goed en leerzaam in elkaar, je kunt wel zien dat meester Cliff hier een tijdje op heeft zitten broeden. De basis staat als een huis: een eng, donker droomhuis wel te verstaan.

Het ene moment zit je op school, of hij heeft hij nog een goed gesprek met een klasgenoot, het volgende moment zit hij weer midden in de droomwereld met Vladimir.  Je blijft nooit lang op één dag hangen.  Het lijkt af en toe een beetje hak-op-de-tak, dan moet je even omschakelen, maar hierdoor blijft Nachtmissies wel vaart houden.

Bij Nachtmissies zit een rap, waar Julian langzaam naartoe werkt, maar waar meester Cliff zelf ook wat extra moeite in heeft gestopt. Deze rap is niet helemaal mijn smaak. Het leest niet lekker op ritme, waardoor het moeilijk is om hem in je hoofd te horen. Wat hierbij helpt is om het YouTube-filmpje erbij te pakken, waarin je meester Cliff zelf de rap hoort uitvoeren. Het is wel erg Brabants, met teksten als ‘gast da-is-nie’ (Gast, dat is niet wat?) en een niet te missen zachte g. Daar moet je wel tegen kunnen.

Maar misschien wel het belangrijkste is dat je bij het lezen van Nachtmissies, meester Cliff herkent als leraar met hart en ziel. Je ziet het ook goed terug in de manier waarop hij zich in kan leven in een jongen van een jaar of twaalf. Maar je ziet het ook terug in meester Rick, de schoolmeester van Julian, die af en toe de kans grijpt om de kinderen iets te leren. In beste vriend Frenkie komt zijn liefde voor voetbal terug. Meester Cliff heeft dit boekje een deel van zichzelf meegegeven; een stukje liefde voor zijn creatie, maar ook zeker wat liefde voor de kinderen aan wie hij zijn uren elke dag graag besteedt.

Felice Beekhuis