Tussen de regels staat het verhaal
Porselein – Paul Verrept – Illustraties: Ingrid Godon – De Eenhoorn – 72 blz.
Porselein is een jongen van negen jaar. Met zijn moeder woont hij in een statig huis. Moeder komt de deur niet uit, hij aanvankelijk wel, om naar school te gaan. Onderweg beschrijft hij wat hij ziet, onder andere de vijver waar een jongen in verdronken is. Sinds die tijd is zijn moeder bang voor de vijver.
Na schooltijd, als hij zijn boterham opgegeten heeft, moet hij naar boven, zegt het dienstmeisje. Boven wacht zijn moeder op hem. Ze leidt hem naar haar slaapkamer. Naast haar bed staat nu zijn bed. De gordijnen zijn dicht en hij mag niet bij het raam komen. Omdat hij niet tegen het licht kan, zegt ze.
Vanaf dan verblijft hij in de slaapkamer van zijn moeder. Hij kan er niet uit, want de deur is op slot. Hij krijgt eten en drinken, soms van het meisje, soms van zijn moeder. Hij begrijpt niet waarom zijn moeder hem opsluit. Hij tekent, het meisje heeft een tafel, kleurpotloden en papier gebracht, hij eet en hij slaapt.
Elke zin in het boek zegt iets. Dat begint meteen: “Het lijkt een gewone dag.” Maar al snel blijkt dat dat niet zo is. Hoe langer Porselein, meestal alleen, in de kamer is, hoe meer het hem gaat benauwen. Tenslotte lopen de tijd, de waarheid, de tekeningen, de slaap en de dromen door elkaar.
“Het zijn de muren van de kamer die onmerkbaar dichter naar elkaar toeschuiven. Tot de meubels er niet meer in passen. Ik moet zien te ontsnappen. Ik moet de sleutel vinden. Anders raak ik klem. Anders krijg ik geen lucht meer. De muren zullen me verpletteren.”
Het benauwende wordt versterkt door af en toe een paar zinnetjes in lichtblauwe kapitalen, door een paar keer cursieve gesprekjes, door de tekeningen en door de lay-out van het boek. Er is veel ruimte voor de illustraties, aanvankelijk in verschillende tinten blauw, waar steeds meer geel doorheen begint te lopen. De teksten staan in veel wit, zodat ze mooi uitkomen.
Het thema, de uitwerking en het taalgebruik is bijzonder omdat je het meeste tussen de regels en de woorden leest. Maar o, wat komt het door! Een juweeltje.
