Opstapelende raadsels in politieonderzoek

De Witte Generaal – Ronald van der Pol – Elikser – 484 blz.

Ronald van der Pol(1962) heeft een bancaire achtergrond en is sinds 2008 actief als schrijver. Zijn debuut, Het groene huis, stamt uit 2010 en daarin maken we kennis met de rechercheurs Gerard van Dongen en Frank van der Linden, die ook in De Witte Generaal de hoofdrol spelen. De hoofdfiguur Gerard van Dongen, toont zijn passie voor progressieve rock. Na een interview hierover werd Ronald van der Pol benaderd voor een KIKA project door de Haagse progressieve rockband PBII. Ronald van der Pol schreef het boek Eric en het land van duizend wensen waarop een rockopera werd gebaseerd. De opbrengst kwam geheel ten goede aan KiKa. Na dit uitstapje volgde het tweede boek met het rechercheurs duo: De Witte Generaal.

Zoals vermeld zijn de hoofdfiguren van dit boek de rechercheurs Gerard van Dongen en Frank van der Linden. Ze onderzoeken de verdwijning van, respectievelijk moord op de bekende misdaadverslaggever Maarten Koopman. Dan wordt ook zijn naaste medewerker, Corneel van Zomeren vermist en later zwaar gemarteld terug gevonden. Corneel van Zomeren kwam net terug uit Qatar waar hij onderzoek deed voor Maarten Koopman.
De laatste persoon die Maarten Koopman had gesproken was Christine van der Zanden, weduwe van een Nederlands onroerendgoedmagnaat, die zelf ook succesvol zaken doet en veel projecten heeft lopen. Het onderzoek leidt al snel naar Christine en haar medebewoners in haar landhuis op Landgoed Bosdael.

De rechercheurs worden op het spoor gezet van ‘De Witte Generaal’ via informatie van Maarten Koopmans laatste zaak. Ze kunnen geen link leggen met Christine van der Zanden. Corneel van Zomeren ligt nog in coma in het ziekenhuis en kan nog niets vertellen. Er blijkt een achtjarig jongetje getuige te zijn van de marteling van Corneel van Zomeren. Het jongetje is echter zwaar getraumatiseerd en wordt zelfs bedreigd. De vragen stapelen zich op, Gerard van Dongen lijkt het spoor bijster te raken, omdat niemand lijkt te zijn wie hij is, potentiële daders worden slachtoffers en de link met al deze mensen en De Witte Generaal laat zich niet snel herleiden.

De foto op de cover van het boek roept gelijk al vragen op waardoor je het boek wilt gaan lezen. Na het lezen van de achterflap was ik zeer benieuwd naar het verhaal. Het begint met een proloog, waarbij een voorval in Afghanistan uit 2002 wordt geschetst. Daarna zijn we in Nederland in 2013. Er volgen 49 korte en bondige hoofdstukken in chronologische volgorde.

De verteltrant is pakkend en het prettige van deze misdaadroman vind ik, dat naast het politieonderzoek de rechercheurs ook een privéleven hebben waar we meer over te weten komen. Gerard van Dongen worstelt met zijn verleden en het contact met zijn ouders, wordt voor het eerst weer verliefd en moet dan afrekenen met dat verleden. Doordat zijn karakter wordt uitgediept, krijg ook het hele verhaal meer diepgang. Je kan meer empathie opbrengen voor de karakters waardoor het niet een simpel politieverhaal wordt waarbij even de dader wordt opgespoord.

Verder gebeurt er veel, heel veel, in dit verhaal. Het begint met het verdwijnen van een bekend misdaadverslaggever die dood wordt terug gevonden, vervolgens zijn er een gemartelde man, een getraumatiseerd kind, een wapenhandelaar, de CIA , de AIVD, personen die in heel andere mensen zijn dan ze zijn, wraakacties, terroristische aanslagen en nog meer. Al die puzzelstukjes moeten de rechercheurs zien te leggen en als lezer puzzel je net zo hard mee… Hoe verder het verhaal gaat, hoe meer er op zijn plaats valt, maar aan het einde wacht er toch een onverwachte ontknoping.

Meestal vind ik verhalen over politieonderzoeken, zeker in boeken van deze omvang, op een gegeven moment wat saai worden, een sleur met af en toe de ergernis omdat het allemaal zo voor de hand ligt, dat je niet snapt dat die rechercheurs de oplossing niet zien. Dit verhaal is gelukkig verre van dat. Vanaf het begin liet ik me mee slepen in het onderzoek en dacht ik net zo hard mee. Het kon me boeien van het begin tot het einde en ik ben zeer benieuwd naar verder werk van deze schrijver.

Conny Schelvis