Korte, absurde en maatschappijkritische verhalen
De IJsmaker & de Enun en andere intrigerende verhalen – Jan Piriac – Aspekt – 93 blz.
Jan Piriac is het pseudoniem van Serge Smulders. Onder de naam Jan Piriac begon hij in 2008 met het schrijven van verhalen en publiceerde in dat jaar zijn eerste boek: Het Geldmonster. Van huis uit is hij jurist en daarom komen er af en toe juridische elementen terug in zijn werk. Piriac weet zijn boodschap met weinig woorden helder aan de lezer over te brengen. Zijn motto: “De lezer met zo min mogelijk letters tot het einde van het boek boeien”. En weinig letters zijn het zeker, in dit slecht 93 pagina’s tellende boekje.
De IJsmaker & de Enun bestaat uit 12 verschillende verhalen, met verschillende onderwerpen: OekraĂŻners die als een wolf jacht maken op een vanille-ijs-recept, een dam gemaakt van podloodventers of reĂŻncarnatie. Hier en daar heeft Piriac wat gruwelijkheden in de verhalen gestopt, maar veelal gaat het er gewoon om dat het boekje een beetje vreemd is.
“Als een wolf bewoog Yoeri zich door de menigte. Met zijn uiterst gevoelige reukorgaan en uitzonderlijk grote gebit, dat hij had laten bijslijpen om zijn verschijning kracht bij te zetten, zocht hij de omgeving af naar het beoogde slachtoffer. Zodra hij die gevonden had, naderde hij tot op een paar centimeter, liet zijn tanden zien, kwijlde er zelfs een beetje bij, en verspreidde een enorme maaggeur onder diens neus.”
In eerste instantie lees je de verhalen met een licht opgetrokken wenkbrauw, maar naarmate de verhalen samenkomen, krijgen zij en de karakters iets meer diepgang. Sommige verhalen hebben een maatschappijkritische boodschap, zoals mijn favoriete verhaal Oma en Loewie, waarin de bezuinigingen in de zorg op de hak worden genomen. Daarom vraag ik me wel af waar de laatste zin van het voorwoord vandaan komt: “Geniet, en leer er alsjeblieft niets van!”
Je moet een beetje een apart gevoel voor humor hebben om de verhalen te waarderen, maar neem gerust dit dunne boekje mee in de trein of de bus, en laat je niet tegenhouden om af en toe met een lichte grijns gezien te worden in het openbaar.
Felice Beekhuis
