Spannende, beklemmende YA-roman
Dubbelgangers – Jesper Wung-Sung – Vertaling: Maaike Labaise – Clavis – 168 blz.
Jonas voelt zich geweldig. Hij heeft net de beste voetbalwedstrijd van zijn leven gespeeld, alles lukte, en dat heeft ook Maria gezien. Maar als Jonas even later thuiskomt, gebeurt er iets vreemds: zijn ouders laten hem niet binnen. Eerst denkt hij nog dat ze een grap met hem uithalen; misschien zijn ze wel met een verrassing bezig en waren ze daar nog niet meer klaar. Misschien is er wel een surpriseparty, of, nog leuker: hebben ze een hond voor hem gekocht!
De waarheid blijkt luguberder in elkaar te steken. Als zijn vader eindelijk de buitendeur op een kiertje opendoet, en Jonas naar binnen kan kijken, ziet hij in de huiskamer iemand staan waarin Jonas tot zijn verbijstering zichzelf herkent…
Op hetzelfde moment verschijnen er twee mannen in vreemde, grijze pakken, die Jonas gevangen willen nemen. Jonas gilt naar zijn ouders, maar die doen de gordijnen nog steviger dicht. Jonas zet het op een rennen en weet aan de mannen te ontkomen. Althans, voor het moment. Maar wie waren die mannen en waarom wilden ze hem gevangen nemen? En erger nog: waarom hebben zijn ouders hier niets tegen ondernomen en deden ze zelfs alsof ze niets met hem te maken wilden hebben?
Jonas weet zich te verstoppen in een bos en ontmoet daar een witharige jongen, Ian, die voor dezelfde mannen op de vlucht is. Samen vluchten de twee jongens dieper het bos in.
Een derde jongen, Ronnie, voegt zich bij hen. Met z’n drieën proberen ze hun achtervolgers voor te blijven en gaandeweg ontstaat er een bijzondere en hechte vriendschap. Met gevaar voor eigen leven moeten ze soms wel terug naar de bewoonde wereld om spullen voor hun levensonderhoud bij elkaar te stelen. Tijdens die ondernemingen komen ze stukje bij beetje achter de schokkende waarheid…
Dit beklemmende en uitstekend geschreven verhaal (ook voor volwassenen!) zou een prima script zijn voor de televisieserie Black Mirror, waarin de schaduwzijdes worden belicht van een leven dat volledig wordt bepaald door technologie. Want wie had twintig jaar geleden gedacht dat je tegen je auto zou praten, dat je aan je informatie kon komen door over een schermpje te vegen en dat je via zo’n zelfde schermpje contact kon hebben met mensen van over de hele wereld? Ook in Dubbelgangers spelen verregaande technologische ontwikkelingen een rol. Technologieën die het leven van een bepaalde groep jongeren bedreigen, en waartegen die jongeren niets schijnen te kunnen ondernemen, behalve door voortvluchtig te blijven en op zoek te gaan naar ‘het schip’, waar ze veilig zouden zijn.
Hoewel het verhaal in korte, droge zinnen, en zonder opsmuk wordt verteld, grijpt het je toch naar de keel. Het taalgebruik van de Deense auteur Jesper Wung-Sung loopt fascinerend gelijk met de almaar spannender en beklemmender wordende ontwikkelingen. Waar het verhaal tot ergens halverwege nog de nodige lichtheid en humor bevat, weet Wung-Sung je steeds meer mee te voeren in de uitzichtloze situatie van de drie voortvluchtige jongens.
Gaandeweg worden de zinnen korter, de teksten onsamenhangender, en verdwijnen ook de aanhalingstekens. Waar Jonas zichzelf langzaam voelt desintegreren, desintegreert ook de taal, totdat alleen het hoogstnoodzakelijke overblijft.
Op de laatste bladzijde krijgt Wung-Sung het middels drie korte zinnetjes voor elkaar om de spanning vast te houden, tegelijkertijd troost te bieden, en de lezer niet in de kou achter te laten. Heel knap gedaan.
