Ontspannen de file in

A27 – Stefan Popa – Uitgeverij Marmer – 252 blz.

a27Stefan Popa (1989) is auteur en journalist. Hij debuteerde in 2014 met Verdwenen grenzen, dit is zijn tweede roman.

Inhoud: Henri, Malines en Sjors delen ogenschijnlijk niets met elkaar, behalve de autosnelweg waarop ze rijden, of stilstaan: de A27. ze behoren tot dezelfde ellenlange slang auto’s. Het zijn wel drie heel verschillende mensen met elk een eigen verhaal. Henri is de levensgenieter, een snelle rijder die met plezier andere afsnijdt. In de file bladert hij door documenten of flirt hij met een mooie vrouw. Malines is onderweg om haar zusje op te pikken die met pech langs de weg staat, ze baalt dat ze altijd opdraaft als haar zus belt maar gaat er niet tegen in. Sjors houdt van orde en dat is wat het hem ontbreekt in zijn leven. Hij komt uit een dorp waar iedereen over hem aan het fluisteren is dat er iets mis is met hem. Hij staat op het punt een groot besluit te nemen.

De kaft vind ik er al uitspringen. Tussen al die zwarte auto’s op die drukke weg staan er drie grijze, de auto’s van de hoofdfiguren. Heel subtiel er tussen verstopt. Een speelse en luchtige kaft, heel anders dan de vorige roman van Popa, die me daardoor heel nieuwsgierig maakte. Bij het lezen viel me op dat de schrijfstijl ook heel anders was en dat vond ik zowel verrassend en prettig.

Het verhaal leest vlot. De zinnen zijn kort en het taalgebruik past goed bij de hoofdfiguren in het boek. De hoofdfiguren worden goed geïntroduceerd, al vind ik wel dat niet alle karakters met dezelfde diepgang uitgewerkt zijn. Sjors komt hierbij het beste uit de verf, bij de andere twee laat dat wat te wensen over.

Dat de file een metafoor voor het leven kan zijn, is mooi gevonden net als de afslag die Sjors wil pakken om te veranderen. Het is een luchtige roman, maar wel met diepere thema’s. Het egoïsme van bepaalde karakters en de eenzaamheid en leegte die ze voelen.

De manier waarop de hoofdfiguren elkaar kruisen/mislopen, dezelfde plaatsen en personen die ze tegen komen, lopen goed in elkaar over, waarbij je als lezer een beetje zit te wachten of ze elkaar ook daadwerkelijk tegen zullen komen. Het einde was verrassend met een niet verwachte wending. Kortom zeker ontspannen lezen mocht je je bijvoorbeeld vervelen in de file…

Conny Schelvis

Andere recensies

Coco en het gekke ding – Loes Riphagen – Gottmer – 36 blz. Coco, het kleine vogeltje dat iedereen natuurlijk al kent van de vorige delen is in dit boek weer lekker aan het spelen met haar vriendjes. Eekhoorn, kikker, egel en Coco zien...
Lees verder Categorie: Prentenboek
| Reageer!
Een koord boven de afgrond – Cyrille Offermans – De Arbeiderspers – 616 blz. Een iets beschuttere plek misschien (2017), Midden in het onbewoonbare (2020), en dan nu Een koord boven de afgrond (2023): de titels van de gebundelde dagboeknotities van Cyrille Offermans worden...
Lees verder Categorie: Essays, Literatuur
| Reageer!
Breydel – Lisa Demets – Uitgeverij Vrijdag – 265 blz. Op 11 juli 1302 versloegen de volksmilities van enkele Vlaamse steden het prestigieuze Franse ridderleger nabij de stad Kortrijk. De onverwachte nederlaag sloeg in als een bom. Na de slag verzamelde de Vlaamse coalitie...
Lees verder Categorie: Geschiedenis, Non-fictie
| Reageer!