Een roman die indruk maakt

Het beste voor iedereen – Erik Rozing – Meulenhoff – 348 blz.

Erik Rozing studeerde geneeskunde en heeft zich daarna tot psychiater gespecialiseerd. Als psychiater richt hij zich op de behandeling van psychose, trauma en persoonlijkheidsstoornissen. In 2017 debuteerde hij met de roman De psychiater en het meisje waarin we al kennis konden maken met de hoofdfiguren uit deze roman. Mocht je, net als ik, De psychiater en het meisje niet gelezen hebben, dan is dat geen probleem daar het een op zichzelf staand verhaal is.

Hoofdpersoon Stella is een zevenentwintig jaar oude vrouw. Intelligent en een scherp gevoel voor humor. Ze heeft echter ook borderline en jarenlange therapie achter de rug die niet mocht baten. Ze leeft met de spoken uit haar verleden en is daar letterlijk klaar mee. Ze stapt naar ‘De Einder’ een organisatie die haar helpt om aan dodelijke medicijnen te komen. Daar ontmoet ze Milou.

Milou is een filmmaker die het verhaal van Stella in een documentaire vast wil leggen. Een documentaire van haar laatste weken tot haar zelfverkozen dood. Stella besluit haar verhaal te vertellen, maar door haar eenzijdige kijk op het geheel en haar eigen werkelijkheid wil Milou het toch ook van een andere kant te belichten. Ze besluit contact te zoeken met Stella’s voormalige psychiater. Hij staat er niet al te positief tegenover, maar werkt mee omdat hij toch op het laatste moment de dood van Stella wil voorkomen.

Een heftig onderwerp met net zo’n heftige hoofdpersoon. Stella deelt haar verhaal zeer oprecht, maar het is wel haar werkelijkheid, waar ze zich stellig aan vasthoudt. De gedachtenspinsels van Stella en haar levensverhaal komen behoorlijk binnen bij de lezer. Het geeft je een beeld van de problemen en de manier van reageren van iemand met borderline. De schrijver weet de ervaringen uit zijn vakgebied goed te verwoorden en ze laten zeker indruk achter. Indruk en verwarring. Als lezer blijft de vraag wat de waarheid is continu door je hoofd spelen. En de vraag of dat belangrijk is. Voor Stella is haar waarheid de waarheid waar zij mee moet leven. En niet meer verder mee wil leven. Hoewel het fictie is, heeft de schrijver ervoor gekozen de psychiater en het boek zijn naam te laten dragen en dat geeft ook weer wat verwarring bij de lezer.

De bovengenoemde verwarring vond ik eigenlijk wel een aparte, maar prettige leeservaring. Het verhaal leest lekker en hoewel ik mijn gedachten erbij moest houden, las ik het toch in één adem uit, omdat het nieuwsgierig maakt en je gewoon door wilt lezen. Kortom een boek dat mij zeker nieuwsgierig maakt naar zijn vorige boek om meer te weten te komen over de psychiater en het meisje…

Conny Schelvis

Andere recensies

Ik, Octopus – Magdalena Rutová – NBC Parade – 32 blz. Er zijn al heel wat boeken over octopussen geschreven, er is echter maar één octopus die een boek over mensen heeft geschreven! Zij wil weten waarom de mens zoveel mooie spullen afdankt en...
Lees verder Categorie: Kinderboeken
| Reageer!
Coco en het gekke ding – Loes Riphagen – Gottmer – 36 blz. Coco, het kleine vogeltje dat iedereen natuurlijk al kent van de vorige delen is in dit boek weer lekker aan het spelen met haar vriendjes. Eekhoorn, kikker, egel en Coco zien...
Lees verder Categorie: Prentenboek
| Reageer!
Een koord boven de afgrond – Cyrille Offermans – De Arbeiderspers – 616 blz. Een iets beschuttere plek misschien (2017), Midden in het onbewoonbare (2020), en dan nu Een koord boven de afgrond (2023): de titels van de gebundelde dagboeknotities van Cyrille Offermans worden...
Lees verder Categorie: Essays, Literatuur
| Reageer!