Dood en wederopstanding van een vader en een zoon

Sr. – Bavo Dhooge – De Geus – 426 blz.

Wanneer Bavo Dhooge honderd boeken heeft geschreven, heeft hij er genoeg van. Van het schrijven, van het “er zijn”. Hij kan geen regel meer op papier krijgen en hij wil onderduiken in anonimiteit. Hij besluit zichzelf digitaal uit te wissen. Wanneer hij denkt dat hij zichzelf op elke digitale pagina heeft gedeletet, komt hij opeens een foto tegen van zijn vader, die ook Bavo Dhooge heette. Dit brengt hem in de war. Zijn vader is overleden toen hijzelf nog maar elf jaar was, al jaren geleden dus. “Baba” was pas 41 jaar toen hij, ten gevolge van longkanker, het tijdelijke voor het eeuwige verruilde. Wie heeft er dan nu opeens een facebookpagina voor hem aangemaakt?

Dhooge junior gaat op zoek naar degene die het account heeft aangemaakt en ontdekt dat het de laatste minnares van zijn vader was die, nog steeds dol op zijn vader en vol schuldgevoel, hem op deze manier nog een podium wil geven.

Wat volgt is een (autobiografische?) roman waarin Bavo Dhooge zijn vader een tweede kans geeft. Hij laat zijn fantasie de vrije loop en wekt zijn vader op. “Baba” zal geen eenenveertig worden, maar tweeëntachtig.
Het perspectief wisselt daarbij van vader naar zoon en vooral de vadervariaties geven een goed en soms melancholisch beeld van wat Bavo Jr. liefdevol over het leven van zijn vader dacht.
Het verhaal sleept jou als lezer voort over een al dan niet stoffig pad vol obstakels, waarop mensen, gebeurtenissen, gedachten en overpeinzingen in grote gedetailleerdheid aan de lezer worden voorgelegd.
Meerdere keren heb ik het boek weg willen leggen en toch deed ik het niet. Het trok aan me, zette me aan het denken, vrat zich vast in mijn brein. Vaak genoeg bekroop me de gedachte dat zoals Sr. beschreven is, de verhouding tussen deze vader en zoon moet zijn geweest mocht de vader daadwerkelijk nog geleefd hebben. Zonder liefdevol of ruziënd iets naar elkaar uit te spreken, elkaar soms inwendig vervloekend en toch altijd weer de weg naar elkaar terug willen vinden.
Zelfs na de dood.

Susanne Koster

Andere recensies

Het wachten waard – Rachel Williams – Illustraties: Leonie Lord – Christofoor – 80 blz. Dit boek met de titel Het wachten waard, zou ik bijna willen aanpassen naar Het lezen waard. Toen ik dit boek in mijn handen had en eerst helemaal verrukt...
Lees verder Categorie: Kinderboeken, Non-fictie
| Reageer!
Wat zullen de mensen zeggen? – Tahrim Ramdjan – Thomas Rap – 238 blz. In dit boek houdt Tahrim Ramdjan een warm pleidooi voor een zo breed mogelijke blik op het woord identiteit. Behelst onze identiteit namelijk niet veel meer dan onder andere onze...
Lees verder Categorie: Boek van de week, Filosofie, Mens & Maatschappij
| Reageer!
Mijn hond en ik – Luca Tortollini – Illustraties: Felicita Sala – Horizon – 56 blz. Luca Tortollini won in 2024 de prestigieuze Premio Andersen en Felicita Sala was al een keer Illustrator van het jaar. Twee gerenommeerde boekenmakers die samen Mijn hond en...
Lees verder Categorie: Prentenboek
| Reageer!