Boeiend verhaal
Het reservaat – Barbara Jurgens – Moon – 235 blz.
‘Wij huilen niet, wij pruilen niet, wij kijken altijd blij …’
De veertienjarige Sunny woont met haar oudere broer en haar ouders in Super City, waar de Happy Council ervoor zorgt dat iedereen happy en tevreden is. Sunny is dol op haar oma, die ze bijna dagelijks bezoekt. Bij haar oma hoort ze soms nog muziek uit de Oude Tijd en wat niemand mag weten. Dat is het geheim dat ze met oma deelt. Haar oma heeft een verborgen ruimte waarin echte bloemen en planten groeien. Iets dat streng verboden is in Super City omdat het niet hygiënisch is. Wie weet welke bacteriën je op kunt lopen van echte bloemen en planten.
Wanneer haar oma op een dag verdwijnt, gaat Sunny naar haar op zoek en komt ze tot de ontdekking dat niet alles is wat het lijkt te zijn en dat er dingen voor haar worden verzwegen. Vanaf dat moment lukt het Sunny niet meer om altijd ‘happy’ zijn.
Zelfs niet wanneer ze wordt geselecteerd om mee te doen aan de jaarlijkse Challenges voor veertienjarigen. Ze is een veelbelovend kampioen speerwerpen en wanneer zij de wedstrijd zou winnen wordt ze een held met eeuwige roem. De daarbij behorende prijs vindt vooral haar moeder heel belangrijk. De wedstrijden vinden plaats in het tropische resort. Dat betekent dat ze voor het eerst in haar leven buiten de streng bewaakte grens van Super City komt, iets waar ze naar uitkijkt. Ze is heel nieuwsgierig naar de gevaarlijke wereld buiten het hek, dat Het Reservaat wordt genoemd en waar de zogenaamde ‘Unhappy’ wonen. Wanneer ze een ‘Unhappy’ ontmoet is er meteen sprake van een wederzijdse aantrekkingskracht en vraagt Sunny zich af of het echt zo erg is om een ‘Unhappy’ te zijn. En waarom trekt Het Reservaat haar zo? Waarom is ze er niet bang voor?
In Het Reservaat weet Barbara Jurgens een kunstmatige wereld neer te zetten die onmiddellijk tot de verbeelding spreekt. Niet alleen door de bijna filmische beschrijving van Super City, Het Reservaat en de Happy Council, maar ook door het met Engels doorspekte taalgebruik.
Een taalgebruik waar je tijdens het lezen af en toe koude rillingen van krijgt. Van de “brainwaves” die tijdens de slaap via een headset worden aangeleerd, trouwens ook. Daarnaast wordt afwijkend gedrag niet getolereerd, verdriet ook niet, maar vooral dat laatste is simpel op te lossen door het innemen van wat Cheerup Syrup. Alles zolang je maar happy gedrag vertoont. Brainwave 9: Happiness is een keuze, maar geen vrije keuze.
In een prettig tempo weet Barbara Jurgens een boeiend verhaal te vertellen. Met Sunny zet ze een geloofwaardig personage neer waar je steeds nieuwsgieriger naar wordt. Hetzelfde geldt voor de oma van Sunny. Hoewel die maar een kleine rol speelt in Het Reservaat maakt ze wel indruk. Broer Midas en de ouders blijven wat aan de oppervlakte. Datzelfde geldt voor de ‘Unhappy’, die het verdienden om wat meer uitgediept te worden.
Hoewel Het Reservaat zo nu en dan veel wegheeft van The Hunger Games heb ik dat niet als vervelend ervaren, sterker nog, ik wilde graag doorlezen. Al met al is een leuk en spannend verhaal voor meisjes en jongens vanaf een jaar of tien waarin de onderliggende boodschap is dat echt ‘happy’ zijn niets te maken heeft met rijkdom of bezit, maar wel met vrijheid in de breedste zin van het woord.
Boek bestellen!
