Als het leven voor je beslist een andere route te nemen
Heleen – Johan Steenhoek – Futuro – 269 blz.
Johan Steenhoek heeft als ondernemer jarenlang veel te hard gewerkt en besluit tijdens een vakantie dat hij het rustiger aan wil gaan doen. Een maand na deze vakantie slaat het noodlot toe en wordt zijn vrouw ernstig ziek. Hij houdt een dagboek bij en die dagboeknotities zijn de basis van deze debuutroman Heleen.
Het boek beslaat een periode van vijf jaar. Het start in september 2006 waar de hoofdfiguur Eric tijdens zijn vakantie op Ameland de knoop doorhakt en zich voorneemt om een opvolger in te werken, zodat hij minder kan gaan werken en meer van het leven kan gaan genieten. Als zijn vrouw Heleen in het ziekenhuis belandt, is het werken snel van de baan, maar wel met een andere insteek dan hij had gehoopt.
Wat volgt is een onzekere tijd, een tijd van veel onderweg zijn van huis naar ziekenhuis en weer terug. Onmacht, boosheid en verdriet. Ergens zit hij al in een rouwproces, maar als je vrouw nog leeft, kan je het verdriet nog niet gaan verwerken. Als hij dan ook nog verliefd wordt op Brigitte en een relatie met haar aan wil gaan, komt daar ook nog een schuldgevoel om de hoek kijken. Het verhaal eindigt op 3 juni 2011, de verjaardag van Heleen, de dag dat hij terugreist naar Ameland. De cirkel lijkt rond. Al zal het leven van Eric dan pas weer opnieuw kunnen beginnen.
Heleen is in dagboekvorm uitgegeven. Korte fragmenten met daarboven een datum en een pakkende titel. De titels passen goed boven de tekst. Hier en daar een e-mail ertussen die Eric verstuurde om de buitenwacht op de hoogte te houden. Het geheel is echter wel in een goed lopen verhaal gegoten, zodat het zeer vlot doorleest.
Er worden op het moment veel boeken op dit gebied uitgegeven. Maar het is en blijft bijzonder als iemand zo’n emotioneel, ontroerend en soms pijnlijk verhaal met de buitenwereld wil delen. Dit verhaal onderscheidt zich denk ik, omdat het vanuit het perspectief van de partner wordt geschreven en juist zijn gevoel en emoties centraal staan.
De hoofdpersonages hebben andere namen gekregen, toch weet je dat het verhaal autobiografisch is. Het is dus een heel persoonlijk om zoiets aan de wereld te tonen. Vooral de passages waarin de hoofdfiguur worstelt met zijn gevoel. Zeker als hij laat weten dat hij gevoelens krijgt voor een andere vrouw, maken hem meer dan menselijk. Ik denk dat mensen die in een situatie verkeren als waarin hij zich bevindt, deze gevoelens maar al te goed herkennen. Misschien kunnen ze steun uit het verhaal halen, omdat ze zien dat ze hierin niet alleen staan.
