Bijzondere band tussen twee broers

Het licht van de nacht – Emanuele Altissimo – Vertaling: Saskia Peterzon-Kotte – Signatuur – 253 blz.

Emanuele Altissimo werd geboren in Turijn. Het licht van de nacht is zijn debuutroman en werd lovend ontvangen door de Italiaanse pers. Het boek is genomineerd voor de Premio Strega 2019.

Olmo en Diego gaan met hun opa naar hun vakantiehuisje in de bergen nadat hun ouders zijn verongelukt. Ze gaan allen op hun eigen manier om met het verlies, maar vooral Diego kan het geen plek geven en dreigt te ontsporen. Olmo doet er alles aan om zijn broer te helpen, maar tot hoever gaat zijn broederliefde?

“‘Je denkt dat ik gek ben,’ mompelde hij.
Ik stond op.
‘Dat denk ik nooit.’
Hij begroef zijn hoofd in zijn handen. Af en toe schokte hij, alsof hij op een weg vol kuilen reed.
‘Ik ben bang dat me iets overkomt.’
Ik raakte zijn hand aan, hij stond prompt op en we omhelsden elkaar.”

Olmo sluit vriendschap met het jongetje Ico en Diego gaat als gids in het zomerkamp werken. Maar dan komen er geruchten over Diego in het dorp op gang, dat hij gevaarlijk is voor de kleine kinderen. Wat is waarheid en wat zijn roddels? Opa en Olmo weten niet wat ze moeten geloven, ondanks dat Olmo toch bepaalde dingen zelf heeft gezien. Hoe kunnen ze Diego helpen? En wat is allemaal waar wat Diego over hun vader vertelt?

Het verhaal wordt in de eerste persoon verteld, vanuit het perspectief van de twaalfjarige Olmo. Het eerste hoofdstuk vertelt het einde van het verhaal, waarin de politie Diego heeft gevonden nadat hij in verwarde toestand de berghut heeft verlaten. De rest is een flashback van wat er allemaal is gebeurd. Het laatste hoofdstuk vertelt over de volwassen Olmo en hoe het in zijn leven verder is gegaan.

De schrijfstijl van Altissimo is mooi met veel symboliek, poëtische zinnen, wijze lessen van opa (‘Als je je dromen temt, kunnen ze je niet ten gronde richten’) en mooie beschrijvingen van de Italiaanse natuur in de bergen. Toch is het af en toe een beetje warrig geschreven. Tussen het grote verhaal door, worden teksten uit een brochure over het Empire State Building ten tijde van de Tweede Wereldoorlog gedeeld. Olmo heeft hier een grote fascinatie voor. Alleen worden deze teksten, en dromen van Olmo hierover, niet aangegeven met leestekens of alinea’s. Dat zorgt af en toe voor verwarring. Het lijkt of de auteur zijn snelle, chaotische gedachtestroom op papier zet en hierbij vergeet om de lezer enkele belangrijke details mee te geven.

Maar er zit ook spanning in het boek. Olmo en Ico gaan op onderzoek uit in de oude houtzagerij en in het dorp gaan er spannende, enge verhalen rond hierover. De spanning als Olmo alleen in het oude gebouw is, wordt goed overgebracht.

Het licht van de nacht is een mooie, beetje donkere roman over familiebanden, vriendschap maar vooral over de speciale band tussen twee broers. Op de achterflap staat vermeld dat het autobiografisch is. Dat maakt het verhaal nog meer bijzonder.

Erica Ganzevles