Boek om jongens aan het lezen te krijgen
De ergste schoolreis ooit – Dave Barry – illustraties Jon Cannell – vertaling Aimée Warmerdam – Condor – 222 blz.
Alex Palmer gaat met zijn klas op schoolreis naar Washington. Het gaat in het vliegtuig al mis, als zijn vriend Matt ziet dat de twee zich verdacht gedragende mannen luchtfoto’s van het Witte Huis bekijken. Zijn die mannen een aanslag aan het beramen? Het laat de jongens niet meer los. Ze besluiten actie te ondernemen en krijgen hulp van de mooie en slimmere Suzana. Misschien moeten ze samen wel een aanslag op de president voorkomen…
In mijn zoektocht naar leuke, spannende, niet fantasy en niet grafic, jongensboeken voor tieners kwam dit boek op mijn pad. Ze lijken schaars, dit soort boeken die jongens aan het lezen krijgen of houden. Het verhaal van Alex, Matt en Suzana is spannend, vreemd en eigentijds. De vreemde mannen zitten achter hen aan in plaats van andersom. Als dan ook een ontvoering plaatsvindt en er géén politie bij gehaald mag worden, wordt het razend spannend. De mannen beramen een aanslag op de president, dat weten de vrienden zéker! Maar zit het wel helemaal zoals zij denken…?
Vanwege wat overtreden regels worden Alex en Matt teruggestuurd naar huis. Maar door een gemene, slimme zet van Matt lukt het hen om op het vliegveld hun schoolmeester kwijt te raken en keren ze snel terug naar de stad.
Het is zeer toegankelijk geschreven verhaal vanuit het oogpunt van Alex. Hij vertelt over zijn ergste schoolreis ooit. Het is chronologisch verteld en absoluut niet ingewikkeld te lezen. Lekker leesvoer voor de tienerjongens dus. En ik denk dat ook veel meisjes er van zullen smullen.
Leuk detail vind ik toch wel de mogelijkheid van een aanslag. We staan er allemaal wel eens bij stil dat het kan gebeuren. En die angst maakt dat je vooroordelen kweekt over bepaalde zaken en personen. Zoals hier; mannen uit een ver buitenland die luchtfoto’s bekijken van het Witte Huis. Een conclusie is snel getrokken, ook een verkeerde. Dat brengt Barry heel mooi naar voren.
Enige minpuntje vind ik het omslag. Want, over vooroordelen gesproken, ik vreesde door het drukke, deels getekende omslag voor een hoog Loser-gehalte. Nou, níets is minder waar!
Nelly Hofman
