De negen levens van Karen Eiken Hornby

Stil als het graf – Maria Adolfson – Vertaling: Elina van der Heijden – Luitingh – Sijthoff – 317 blz.

Stil als het graf is deel zeven in de Doggerland-serie en draait ook nu weer voornamelijk om Karen Eiken Hornby, rechercheur bij de Rijkspolitie Doggerland. Karen is met haar man Leo en dochtertje Selma op het eiland Noorö om daar het midzomerfeest te vieren. Ze verblijven bij haar oom en tante en het belooft een gezellige vakantie te worden. Karen is van plan de hele zomer vrijaf te nemen, voornamelijk omdat ze niet wil samenwerken met hoofdcommissaris Hans Jangel. In het vorige deel hebben we kunnen lezen dat hij verdachte ontmoetingen heeft met figuren uit de drugswereld.

Vermissing

Maar al snel wordt Karen gebeld met de vraag de politiechef van het eiland te helpen bij het onderzoek naar de vermissing van Per Linde. Hij is al drie weken niet in het dorp gezien. Karen denkt aanvankelijk dat het met een dagje wel opgelost is en stemt toe. Hij zal wel met vakantie zijn, zijn auto is er immers ook niet. Maar waarom liggen zijn medicijnen dan op het aanrecht en waarom was zijn deur niet afgesloten? Haar intuïtie zegt dat er meer aan hand is, zeker als zijn auto leeg gevonden wordt. Wanneer ze zijn IPad vindt, wordt haar duidelijk wat de oorzaak van zijn verdwijning is en gaat ze op onderzoek uit. Dat loopt niet helemaal zoals het moet en ze komt in grote problemen waarbij haar leven gevaar loopt.

Drugsbende

Het tweede deel van het boek draait om haar zus Helena Brandt, een journaliste bij een grote krant die achter een drugsbende aan zit. Als er ‘s nachts bij haar wordt ingebroken en ze mishandeld wordt, is duidelijk dat haar leven gevaar loopt. Ze besluit daarom te stoppen met het onderzoek, maar daar is Karen het niet mee eens. Ze gaat haar helpen bewijs te verzamelen tegen de vermoedelijke daders Peter Fern en zijn broer Martin. Bovendien wil ze erachter zien te komen wat de rol is van hoofdcommissaris Hans Jangel. Via via horen ze dat de broers een ontmoeting hebben met Hans Jangel in een hotel in Stockholm en ze vertrekken ook naar Stockholm om ze te achtervolgen. De twee zussen bedenken een plan om het bewijs te kunnen leveren van de criminele activiteiten van de drie mannen. Maar dan loopt alles anders en moeten ze halsoverkop vluchten. Een spannende achtervolging volgt, lukt het ze het bewijs op tijd bij de krant te krijgen? Maar bovenal, brengen ze het er levend van af?

Eigenaardige vertalingen

Na alle voorgaande delen van de Doggerland-serie die ik met veel plezier heb gelezen keek ik uit naar Stil als het graf. Helaas ben ik over dit deel minder enthousiast. Veel personages uit de vorige delen zijn weggelaten, het draait bijna alleen maar om Karen. Die is van de een op de andere dag in de overgang en dat gegeven keert heel vaak terug.

De verdwijning van Per Linde zit wel goed in elkaar en het is jammer dat dat blijkbaar niet voldoende was voor een heel boek. Karen was amper bekomen van de heftige gebeurtenissen in dat verhaal om vervolgens moeiteloos door te gaan naar de volgende actie. Ook het feit dat ze de meest benarde situaties overleeft, is ietwat ongeloofwaardig.

Wat echt storend is, is de vertaling, het lijkt wel of die is gedaan door AI. Regelmatig wordt het woordje ‘heeft’ als ‘hebt’ vertaald. Midzomer wordt Mittsummer.

Sommige zinnen lopen raar: “Zeg niets zo hard dat de anderen het kunnen horen.”

“Ze kreeg een harde schop tegen haar solar plexus…”

Jammer dat Stil als het graf niet van dezelfde kwaliteit is als de vorige zes delen. Toch blijf ik fan van de Doggerland-serie en hoop ik op een prachtig deel acht!

Nelleke Feller