Over dierenredders en wilde dieren tussen hekken

Wij waren hier eerst – Joukje Akveld – illustraties: Piet Grobler – Gottmer – 224 blz.

Dit boek vertelt zeer uitgebreid over een aantal dieren die in Zuid-Afrika te vinden zijn. Zo ontbreken de leeuw en de olifant natuurlijk niet. Ook bavianen, blauwapen, nijlpaarden, wilde honden, cheeta’s en gieren worden beschreven. Ja, zelfs de slang, die niet zo gevaarlijk blijkt te zijn als ik dacht. Ook enkele zeedieren worden in het boek besproken, zoals de walvis en pinguïns. De dieren leven echter steeds minder in het wild en steeds meer achter omheiningen. Veel dieren worden met uitsterven bedreigd en waren er misschien al niet meer geweest als er geen wildparken waren. Met hekken. Kan je nog wel spreken van ‘wild’ wanneer dieren opgroeien in parken waar hun leven in hoge mate door mensen wordt gereguleerd?

Waarom Wij waren hier eerst de titel van het boek is, leer je al snel. Het zal je vast niet verbazen dat dieren overal ter wereld worden verdrongen door de aanwezigheid van mensen. Dit boek gaat over dieren waarop wordt gejaagd, ook terwijl dat helemaal niet mag, en over dieren die heel veel last hebben van de mens, terwijl die mens dan weer beweert last te hebben van de dieren. Maar eigenlijk is het andersom. Bijna alle dieren op deze planeet hebben er last van dat er zoveel mensen zijn. En dat die mensen alle ruimte op aarde voor zichzelf opeisen. Ik denk dat we veel kunnen leren van dit boek. Want nu zijn het nog de dieren die we verdringen. En wellicht sterven er nog wat soorten uit de komende jaren, maar het zal niet lang meer duren voor wij elkaar verdringen. En wat dan?

Mijn dochters lieten zich in eerste instantie afschrikken door de grote lappen tekst, maar dat is niet terecht. De tekst is wel degelijk opgedeeld in kleinere stukken, al valt dat niet zo op. Bovendien merk je al snel dat dit boek met veel liefde is geschreven. De tekst leest vlot en is humorvol. Bovendien is het ook nog eens erg interessant. Kortom, je racet er zo doorheen. Aan de zijkant van de tekst staat soms nog een extra stukje tekst, in een andere kleur en een ander lettertype. Daarin staan allerlei weetjes over de dieren. Soms wordt er ook iets verteld over een ander dier, zoals het Kaapse schubdier. Dat schijnt het meest gestroopte dier van Afrika te zijn. Dat wist ik bijvoorbeeld helemaal niet. En ik wist ook niet, dat zijn schubben zo scherp zijn dat ze je vingers kunnen afsnijden! Oppassen dus!

Het boek staat vol handige tips. Zo weet ik nu wat ik kan doen om olifanten uit mijn tuin te verjagen. Je plant gewoon chilipepers aan de rand. Er staat nog een handige tip in, dus heb jij ook regelmatig last van een olifant die door je tuin banjert? Dan zou ik het boek maar snel gaan lezen! Maar ook als je nooit last hebt van olifanten komt dit boek van pas. Aan het eind van ieder hoofdstuk staan safaritips. Dat is hartstikke leuk wanneer je samen met je ouders een keertje op safari gaat. Dan kan jij je vader vertellen dat je nooit de auto uit moet stappen wanneer je vlakbij een kudde olifanten bent. En dat je de bavianen vooral niet moet voeren. De prachtige foto’s worden afgewisseld met grappige illustraties. Onderaan elke bladzijde vind je kleine illustraties met de dieren waar het hoofdstuk over gaat. Zo weet je precies waar je gebleven bent. En het ziet er bovendien erg leuk uit, zo’n koddig nijlpaard onderaan je bladzij, of een stuntelige gier.

Ook de tekst zelf staat natuurlijk boordevol weetjes. Van sommige weetjes word je niet zo vrolijk. Zo wist ik bijvoorbeeld niet dat leeuwen speciaal gefokt worden op boerderijen om te worden opgejaagd in een omheind stuk land door trofeejagers. Sterker nog: zelfs de toeristen die zulke boerderijen bezoeken en de schattige welpjes aaien weten dat vaak niet. Maar jij nu wel. Als je dit boek uit hebt, weet je alles over de dieren in Zuid-Afrika, en over de botsing tussen mens en dier. Misschien ben jij dan wel degene die later iets bedenkt zodat de dieren weer meer ruimte krijgen om écht te kunnen leven zoals ze altijd al deden: in het wild. Misschien zelfs zonder hekken.

Corine Gorter

Andere recensies

Een koord boven de afgrond – Cyrille Offermans – De Arbeiderspers – 616 blz. Een iets beschuttere plek misschien (2017), Midden in het onbewoonbare (2020), en dan nu Een koord boven de afgrond (2023): de titels van de gebundelde dagboeknotities van Cyrille Offermans worden...
Lees verder Categorie: Essays, Literatuur
| Reageer!
Breydel – Lisa Demets – Uitgeverij Vrijdag – 265 blz. Op 11 juli 1302 versloegen de volksmilities van enkele Vlaamse steden het prestigieuze Franse ridderleger nabij de stad Kortrijk. De onverwachte nederlaag sloeg in als een bom. Na de slag verzamelde de Vlaamse coalitie...
Lees verder Categorie: Geschiedenis, Non-fictie
| Reageer!
Zo voelt het om een vogel te zijn – Tim Birkhead – Illustraties: Catherine Rayner – Vertaling: Steven Blaas – Lemniscaat – 48 blz. Informatieve boeken zijn bijna nooit heel geschikt om voor te lezen. Zo voelt het om een vogel te zijn is...
Lees verder Categorie: Dieren & Natuur, Non-fictie
| Reageer!