Dit verhaal blaast je omver
Honderd uur nacht – Anna Woltz β Querido – 214 blz.
Anna Woltz begon op haar twaalfde met schrijven en op haar vijftiende schreef ze wekelijks een verhaal over haar klas in de Volkskrant. Ze studeerde geschiedenis en studeerde af in 2005 in Amerikanistiek. Ze woonde in New York toen orkaan Sandy de stad trof. Dagenlang zwierf ze door donker Manhattan op zoek naar warmte, eten en stopcontacten. Toen het licht weer aan ging begon ze aan dit boek :
βWaar kan ik beter over schrijven dan over Sandy. Ik had deze orkaan zelf meegemaakt. Een prachtig verhaal had me bijna omver geblazen. β
De veertienjarige Emelia ontdekt iets vreselijks over haar vader. Zonder dat iemand het weet, vliegt ze in haar eentje naar New York. Het appartement dat ze via internet had geboekt, bleek echter bewoond door de vijftienjarige sombere Seth en zijn opstandige negenjarige zusje Abby. Zij wonen daar samen met hun moeder, maar die is voor zaken de stad uit.
Teleurgesteld en bang zwerft Emelia wat door de stad en ontmoet de gewonde, er als een filmster uitziende klagende, Jim. Bij Jim, in zijn smoezelige kamer, een overwinning voor haar smetvrees, verblijft ze haar eerste nacht. De volgende dag ontmoet ze Abby en Seth weer. Ondertussen horen ze dat er een orkaan aankomt. Seth neemt dit niet al te serieus, maar toch besluiten ze te gaan hamsteren en het appartement wordt hun orkaanasiel. Ook Jim komt bij hen logeren. Orkaan Sandy slaat toe, het licht valt uit en het is aardedonker.
Vier kinderen met elk hun eigen achtergrond, hun eigen verhaal moeten zonder ouders overleven in een donkere stad zonder elektriciteit en water en eten op rantsoen.
Na het lezen van de achterflap werd ik meteen nieuwsgierig naar dit verhaal.
Door haar directe vertelstijl en het verwerken van haar eigen ervaringen is het geen verhaal meer, maar loop je gewoon mee met de vier kinderen door New York. Je hoeft je niet in te leven, want het verhaal komt heel levensecht over.
Je wilt weten hoe het de hoofdfiguren zal vergaan en wat hun verhaal is, waarom ze zo zijn en zo doen.
Door het verhaal heen kom je er achter wat de vader van Emelia heeft gedaan, waarom Seth zo treurig is, Abby zo opstandig en Jim zo klaagt.
Alle vier hebben ze een idee over het verleden en de toekomst en alle verhalen komen samen.
Woltz schreef dat ze bijna door het verhaal omver werd geblazen en tijdens het lezen had ik het gevoel dat de wind me door het verhaal blies.
Lekker leesbaar, mooi verhaal, mooi einde, kortom een aanrader!
Conny Schelvis