Een heerlijk boek om in weg te duiken

De duik – Sjoerd Kuyper- Illustraties Sanne te Loo – Lemniscaat – 107 blz.

Achterflap:
Luister, Roly. Je kunt maar één dag in vroeger blijven. Als de zon die dag onder is gegaan, duik je in het water van de baai en je zwemt naar de zee. De brug is er nog niet in 1863. Je duikt vanaf de Handelskade bij het gebouw van Penha in het water en je zwemt. Zo kom je terug in onze tijd. En dan is de brug er weer wel. En in onze tijd is het dan hooguit een seconde later.
En als je te laat bent?
Dan kom je niet meer terug, dan zit je gevangen in het verleden.
Voor altijd?
Ik weet nog niet alles, zei mijn vader.

In De duik maken we kennis met Roly, zijn vriendinnetje Mila en hun families. Er schijnt in de haven een brug te zijn en als je er vanaf springt, belandt je in het verleden. Waar in het verleden hangt af van waar je duikt. Je moet binnen een dag terugkomen, anders blijf je hangen in het verleden. De moeder van Roly denkt dat haar man er vandoor is, maar Roly weet wel beter en denkt dat zijn vader in het verleden is en niet terug naar huis kan komen.
Hij wil naar hem toe om hem op te halen.

Het verhaal over de duik is een wonderlijk boek waarin veel is te ontdekken. Het heeft mooie illustraties van Sanne te Loo en die spelen een belangrijke rol, maar het is geen prentenboek. In het boek staan verschillende soorten teksten, lay-out en perspectieven. Het bevat onder andere scènes uit een toneelstuk, een filmscenario, een dagboek, een reisverhaal, een gedicht, een krantenbericht, een brief, een mop en zelfs een stukje sciencefiction. Ondanks dat dit heel rommelig klinkt, is het verhaal duidelijk te volgen en goed verteld. Het is een mooi gegeven dat je terug in de tijd zou kunnen duiken, een beeld te kunnen vormen van hoe mensen daar leefden, je iemand daar zou kunnen terugvinden, maar je moet wel voorzichtig zijn anders zou je de toekomst kunnen veranderen.

Ik vond het een heerlijk boek om even in weg te duiken.

Conny Schelvis

Femke Schelvis(11 jaar):
Ik had Sjoerd Kuyper uit dit boek horen voorlezen en heb toen een paar tekeningen gezien. Die vond ik erg mooi en toen wilde ik het boek wel lezen. Het boek vind ik lastig lezen. Het verhaal wordt verteld door verschillende soorten teksten. Bijvoorbeeld een sprookje, een soort toneelstukje, een lied, een gedicht. Ik vind dat niet prettig. Ik lees liever een verhaal lekker door. Soms snapte ik het verhaal hierdoor niet meer zo goed. Gelukkig zijn de tekeningen heel mooi en passen heel goed bij het verhaal en maakt het verhaal ook een stuk duidelijker. Het idee van het verhaal zelf, duiken naar het verleden en de vriendschap tussen Roly en Mila vind ik wel mooi .