Een kanarie die niet kan zingen

Arie kanarie – Tim Gladdines – Illustraties: Lotte Vandewalle – Eenhoorn – 48 blz.

Een prentenboek om heerlijk van te genieten. Wat me meteen opviel nadat ik het verhaal gelezen had, het verhaal eindigt met dezelfde drie regels als waar het mee begon. Zo heb je ook meteen het gevoel van een afgerond verhaal. Arie de kanarie zit in een kooi met allemaal gekleurde kanaries en hij is de enige die helemaal wit is. Maar dat is niet het enige waardoor Arie opvalt: hij kan ook niet fluiten. Alle andere kanaries kunnen dat wel en dat vindt Arie heel erg. Op een dag komt er een andere kanarie bij, die is juist helemaal zwart. Nadat die even gewend is fluit deze kanarie een prachtig liedje. Iedereen is er stil van. De zwarte kanarie zingt dat ze uit Afrika komt en dat ze haar familie nu heel erg mist. De andere kanaries fluiten nu dat het hier ook heel gezellig is en dat iedereen aardig is. En juist die kanarie, die Zira heet, wil vrienden worden met Arie. Arie gaat nog harder oefenen met fluiten, want hij is ervan overtuigd dat hij de enige is die niets kan.

De meeste kanaries kunnen prachtig fluiten, weer een ander kan zelfs salto’s maken tijdens het vliegen. Zira brengt Arie op het idee om eens ‘n verhaal te verzinnen en te vertellen. Een verhaal dat ook door de geweldige waterverfaquarel-illustraties heerlijk is om in de klas voor te lezen en naar aanleiding van de onderwerpen zijn er ook veel gespreksonderwerpen. Onzeker zijn, tevreden zijn met jezelf, iedereen in zijn waarde laten. Een heerlijk verhaal in een prachtig boek.

Ineke van Nispen