Een lange klaagzang

Marita van der Vyver – Koud opgediend – Uitgeverij Orlando – 313 blz.

Koud opgediendHet voorwoord van dit boek is opmerkelijk: de uitgever waarschuwt de lezer dat het geen kookboek betreft, dat de verzameling brieven waarschijnlijk fictie is en dat het zich nooit in het Zuid-Afrika van nu afgespeeld kan hebben.

Daarna begint het boek met een scène in het heden: Clara gaat uit eten met haar ex, tien jaar na hun scheiding. Daarna gaan we terug in de tijd om te lezen hoe het allemaal gekomen is. We lezen alles via brieven en e-mails die de hoofdpersoon Clara schrijft. Aan Bernard, die bij haar wegging en er vandoor ging met een jongere vriendin van Clara. Ook schrijft ze brieven en mails aan vriendinnen, haar zus, een collega en zelfs aan een schrijfster, Marita van der Vyver. Dat vond ik erg komisch. In de brieven lezen we veel boosheid, verdriet, vernedering, onbegrip en onvermogen. Clara valt in een diepe put en probeert haar leven weer op de rails te krijgen, met haar drie kinderen, waarvan er twee nogal moeilijk puberen en een verliefde ex die voor een tweede leg gaat.

Het gegeven is voor iedereen te bevatten, maar hoe de hoofdpersoon ermee omgaat is nogal jammerlijk. Ze klaagt zoveel dat het soms erg vermoeiend wordt. Wel erg leuk vind ik de lijstjes die door de brieven heen vermeld staan, zoals: “vijf films met sluwe en slinkse vrouwen” en “vijf geweldige gerechten voor wraaklustige vrouwen”. Dat brengt wat humor in het verhaal. De hoofdstuktitels vormen samen een recept, dat is ook grappig. Ik had meer verwacht van de wraak; je hoopt op een vreselijke wraak die je zelf nauwelijks durft te bedenken, een soort she-devil scenario. Maar het wraakgedeelte is niet een slim opgezet en uitgevoerd plan van Clara, maar meer een samenloop van omstandigheden, waarin Bernard door eigen toedoen het onderspit delft. Jammer, daar had echt meer in gezeten.

Door de brieven zitten we voornamelijk in Clara’s hoofd, maar omdat ze ook reageert op berichten of acties van anderen, lezen we daar ook over. De venijnigheid waarop ze zowel Bernard als zijn nieuwe vrouw Anaïs schriftelijk te lijf gaat is soms vermakelijk maar vaak tenenkrommend geñant. Natuurlijk kennen we allemaal dit soort gevoelens en behoeften om je beklag te doen, maar te lezen over iemand die dat ook echt doet is soms teveel realiteit. Dan maar liever een volledig losgeslagen she-devil, die plaatsvervangend wraak neemt voor al het leed dat ons als lezer ooit is aangedaan..

Ghislaine Cals

Andere recensies

Jheronimus Bosch en de Lieve-Vrouwe-broederschapskapel – Loes Scholten – Walburgpers – 275 blz. De wereldberoemde kunstschilder Jheronimus Bosch is overleden in het jaar 1516. Vijfhonderd jaar later wordt er een databank, BoschDoc, met bronmateriaal, veelal eigentijds, over de schilder zelf, zijn werken en zijn...
Lees verder Categorie: Kunst & Cultuur
| Reageer!
Hoop – Paus Franciscus – Ambo-Anthos – 380 blz. De hoopvolle titel geeft al aan dat de paus een optimist is. Zijn optimisme, en dat is niet vreemd voor een gelovig man, is vooral gestoeld op Bijbelteksten. “De ‘dag van Jahwe’, zoals beschreven door...
Lees verder Categorie: Biografie & Autobiografie
| Reageer!
Alles op zijn kop – Kaat Francken – Illustraties: Saskia Halfmouw – Querido – 40 blz.   Ik wist niet wat te antwoorden toen een paar mensen mij vroegen wat ik van de serie Tijgerlezen vond. Nu ben ik blij dat ik er nu...
Lees verder Categorie: Kinderboeken
| Reageer!