Een ongelukkige keuze

Mijn jeugd met Poeh – Christopher Milne – Vertaling: Margareth Klatte – Uitgeverij Sirius en Siderius – 237 blz.

Het was een ongelukkige keuze van de schrijver Alan Arthur Milne (1882 – 1956) om een van de hoofdpersonages in zijn boeken over het beertje Poeh dezelfde naam te geven als die van zijn zoontje, Christopher Robin. Tientallen miljoenen mensen kennen Winnie-de-Poeh en de andere speelgoeddieren die bijna allemaal de knuffeldieren waren van de echte Christopher Robin. Hoe heeft het jongetje Christopher Robin Milne (1920 – 1996) dit ondergaan en overleefd? Hoe is het om één van de hoofdpersonen te zijn van de wereldberoemde boeken. Christopher Milne heeft het overleefd en heeft zijn jeugdherinneringen opgeschreven in dit boek. Hij laat hierin ook zien dat bijna alle illustraties van de omgeving, zoals het Vijfhonderd-Bunders-Bos, waarin Poeh en zijn vriendjes leefden, door de tekenaar Ernest Howard Shepard (1879 – 1976) naar de werkelijkheid zijn getekend.

Christopher Milne woonde met zijn ouders in London, maar ze hadden een buitenhuis, een oude boerderij, Cotchford Farm in East Sussex gekocht, waar ze de zomers doorbrachten. Bij die boerderij waren de locaties waarin A.A. Milne de verhalen van Christopher Robin en Poeh liet spelen. Christopher Milne werd de eerste elf jaar van zijn leven opgevoed door een kindermeisje. Vader Arthur trouwde met moeder Dorothy de Selincourt, omdat, zoals hij in zijn autobiografie schreef: “Ze lachte om zijn grapjes.” Hij had het te druk met schrijven om zich veel te bekommeren om zijn zoontje. Moeder was een mooie, maar tamelijk leeghoofdige vrouw die weinig deed in het huishouden (daar was personeel voor), maar zich voornamelijk bezighield met tuinieren en zich niet op haar gemak voelde als ze alleen werd gelaten met haar eigen zoon. Christopher bleef het enige kind en was in zijn prille jeugd vaak gekleed in een lang hemd dat eruitzag als een jurkje. Hij kwam ook zo in de boeken van zijn vader terecht. Als heel klein jochie had hij er nog niet veel last van. Dat veranderde toen hij ouder werd en hij brieven kreeg van kinderen en soms hele scholen die in hem natuurlijk als de hoofdpersoon zagen in de boeken van zijn vader. Later toen hij een tijdje een boekwinkel bezat, kwamen er klanten vragen of ze de echte Christopher Robin konden zien, terwijl hij natuurlijk al een volwassen man was.

Na de lagere school werd hij, naar goed Engels gebruik, naar een kostschool gestuurd. Zijn ouders zag hij dan maar een paar weken per jaar. Pas toen hij de kostschool verlaten had, vertelt hij in dit boek, leerde hij zijn vader een beetje kennen, hoewel die niet veel losliet over zijn persoonlijke gedachten en zielenroerselen. Vader Milne was een gesloten man. Gedurende zijn schooltijd trad Christopher geregeld op in toneelstukken die zijn vader had geschreven. A.A. Milne die talloze boeken en toneelstukken voor volwassenen schreef, wilde dat hij daarmee bekend zou worden. Het tegendeel was waar. Hij werd alleen bekend en beroemd door zijn Poeh-boeken en de andere werden al tijdens zijn leven amper verkocht. Dat drukte zwaar op hem, want kinderboeken werden als minder belangrijk beschouwd dan boeken voor volwassenen.

In de epiloog van het boek schrijft Christopher Milne het volgende: “Als het met de Poeh-boeken net zo was gegaan als met de meeste andere boeken – het ene jaar uitgegeven, het volgende jaar vergeten – zou er geen probleem zijn geweest. Als ik een ander soort mens was geweest, zou er ook geen probleem zijn geweest. Ongelukkigerwijze weigerde de verzonnen Christopher Robin te sterven en hij en zijn levensechte naamgenoot stonden niet altijd op al te beste voet met elkaar. Voor de eerste misstap (zoals dat soms leek) was mijn vader verantwoordelijk. De tweede was mijn fout.”

Mijn jeugd met Poeh, over een jongetje en zijn beroemde beer is een boek dat iedereen die met het boekenvak te maken heeft zal aanspreken. Natuurlijk ook voor iedereen die genoten heeft van de verhalen over Poeh-beer. Na lezing van dit boek kun je zeggen dat de keuze van zijn vader om zijn zoon zo letterlijk op te voeren niet handig was, toch heeft dit het leven van Christopher Robin Milne niet alleen ongemakken, maar ook veel kleur gegeven.

Pieter Feller

Boek bestellen!

Andere recensies

Respect voor het insect – Jules Howard – Illustraties: Gosia Herba – Vertaling: Saskia Martens – Salto – 80 blz. De titel sprak me niet erg aan, maar achteraf gezien is dat omdat ik een hekel heb aan muggen, wespen en mieren. Maar als...
Lees verder Categorie: Kinderboeken
| Reageer!
Vincent van Gogh – Maria Isabel Sánchez Vegara – Illustraties: Alette Straathof – De vier windstreken – 36 blz. De serie little people, big dreams: biedt informatieve biografieën over mensen die een stempel op deze aarde hebben gedrukt. En natuurlijk is de informatiebron kort...
Lees verder Categorie: Kinderboeken
| Reageer!
Wegloopdagen – Pim Lammers – Illustraties: Sophie Pluim – Querido – 224 blz. Aan iedereen vanaf een jaar of tien die niet weet wat wegloopdagen zijn, raad ik aan om dit fantastische verhaal van Pim Lammers te lezen. Vanuit de tijd dat ik de...
Lees verder Categorie: Kinderboeken
| Reageer!