Een verhaal dat je beetpakt
Het lied van de feniks – Katie Ganshert – Vertaling Marijne Thomas – Kok – 368 blz.
Katie Ganshert is een voormalig lerares die stopte met werken om fulltime te kunnen gaan schrijven. In de Verenigde Staten, waar zij vandaan komt, heeft ze inmiddels dertien romans uitgegeven en diverse prijzen mogen ontvangen voor haar werk.
In Het lied van de Feniks maken we kennis met Autumn Manning. Bij een aanslag in een trein in Chicago komen tweeëntwintig mensen om het leven en zij is de enige die het overleeft. Bij aanvang van het verhaal zijn we bijna een jaar verder en Autumn worstelt nog steeds met haar schuldgevoelens. Waarom moest zij nog leven en de anderen niet? Ze heeft een obsessie om alle informatie over de slachtoffers te verzamelen en haar eigen leven staat stil.
Haar familie ziet haar wegglijden en probeert haar weer het leven in te trekken en dat roept bij Autumn de nodige weerstand op. Zij is niet bezig met leven, maar probeert te overleven. Reese heeft haar moeder tijdens de aanslag verloren en zoekt contact met Autumn. Iets waar haar vader Paul in eerste instantie flink op tegen is. Autumn besluit een herdenkingsvideo voor de slachtoffers te maken samen met Reese. Door het aanhoren van de verhalen van de familie wordt de traumatische ervaring verwerkt en langzaam klimt Autumn uit haar dal.
Katie Ganshert heeft een heel mooi verhaal op papier weten te zetten. Het is vanuit Autumns perspectief geschreven, maar later ook stukken uit die van vader Paul, waardoor de karakters en emoties je meer raken en je meer begrip krijgt voor beide personages en hun gevoelens. Gevoelens voor elkaar en in het algemeen. De machteloosheid van Autunm en later haar kracht om weer te willen leven, raken je als lezer. De titel is daarom ook mooi gekozen. Een feniks staat in de Chinese cultuur voor vrouwelijkheid en de Grieken geloofden dat de feniks in staat was om uit zijn eigen as herboren te worden. En zo is het ook met Autumn. Ze is totaal uitgeblust maar put uit haar geloof en de hulp van Reese en Paul weer hoop en energie om er bovenop te willen komen.
Het is een heerlijk boek om te lezen. De woorden raken de lezer en het is een aangrijpend verhaal van een gewone jonge vrouw die door het lot in een rollercoaster van gevoelens komt te zitten. Die emoties worden zo realistisch neergezet dat je als lezer alleen maar kan meeleven met haar en kan hopen dat het goed komt. Hierdoor wil je alleen maar blijven lezen om er achter te komen of dat allemaal gaat lukken. En als een schrijfster kan bewerkstelligen dat je het boek niet neer wilt leggen tot het uit is, zegt dat genoeg.
