Een verhaal over anders zijn

Een meisje met vleugels – Jaco Jacobs – Vertaling: Tjalling Bos – Illustraties: Sophie Pluim – Ploegsma – 144 blz.

Wilson, ze is vernoemd naar een tennisracket, woont samen met haar moeder en stiefvader in een camper. In dit verhaal verblijven ze in het dorp Verkeerdevlei, maar dat zal vast niet lang duren. Elke paar maanden gaan ze op weg naar een nieuw dorp waar haar moeder, als voormalige Wimbledon winnares, tennisles gaat geven en haar stiefvader foto’s maakt. Errol is Wilson’s overbuurjongen en hij heeft duidelijk besloten dat ze vrienden zijn. Op een dag klopt hij vroeg tegen haar raam om haar te vragen om samen met hem naar vogels te gaan kijken. Hij heeft een vogelgids bij zich en een verrekijker.

Vogelmeisje

Tijdens deze tocht vangt Wilson voor de eerste keer een glimp op van het vogelmeisje Ava. De volgende dag gaan ze weer het bos in en ziet Wilson het meisje nog een keer en ze blijkt hartstikke aardig te zijn. Ava mag van haar(stief) moeders niet met mensen praten. Ze is bang dat ze dan opgejaagd zal worden door kwaadwillende personen, in het bijzonder door een oud-circusdirecteur waarmee de moeder van het meisje heeft gewerkt. Wilson overtuigt Ava ervan dat ze ook Errol kan vertrouwen als vriend. Alleen had ze dat misschien beter niet kunnen doen.

Vriendschap

Een meisje met vleugels speelt zich af in Zuid-Afrika en is prachtig geïllustreerd door Sophie Pluim. Het is een mooi en spannend verhaal over anders zijn en de reacties van mensen hierop. Maar het gaat ook over het harde leven in Zuid-Afrika en dat het moeilijk kan zijn om de eindjes aan elkaar te knopen. Ik moest erg lachen om de vriendschap tussen Errol en Wilson. Errol dondert zeg maar haar leven binnen en dat is eigenlijk net wat Wilson nodig heeft. Door het steeds maar weer wisselen van woonplaats heeft ze het opgegeven om vrienden te maken. Ze wil dan ook niets liever dan in een gewoon gezin leven met saaie ouders en een mooi huis. Of gaat ze daar na dit verhaal toch anders over denken?

Ineke van Nispen