Een zoon tegenover zijn vader, een verhaal over keuzes

Wijze Mannen – Stuart Nadler – Vertaald door Barbara de Lange – Prometheus – 344 blz.

Stuart Nadler ’s debuutroman Wijze Mannen bestaat uit drie delen die elk een belangrijke periode in het leven van Hilton, oftewel Hilly Wise beschrijven. Hij is de zoon van de machtige en welvarende advocaat Arthur Wise die miljoenen verdiende in rechtszaken over vliegtuigongelukken in de jaren vijftig. Het begon allemaal met een kleine crash in 1947 waardoor Arthur specialist werd in dit soort zaken. De familie verhuist van een bescheiden huis in New Haven naar een strandhuis op Bluepoint in Cape Cod. Hilly ziet het effect van het bezitten van veel geld en kan zich niet in zijn vader herkennen.

De setting in de jaren vijftig laat tevens het grotere probleem van racisme en segregatie in Amerika zien. Bij het nieuwe huis van de familie hoort een “jongen”, zoals Hilly’s vader hem noemt, Lem Dawson, een Afro-Amerikaanse man die bij de vorige familie inwoonde. Hilly raakt bevriend met Lem, maar zijn vader mag hier niets van weten. Op een dag komt een nichtje van Lem, Savannah op bezoek en Hilly wordt verliefd op haar. Dezelfde avond wordt hij betrapt als hij Savannah een kus geeft. Uit angst verklapt Hilly aan zijn vader dat Lem zijn post doorleest. De gebeurtenissen die hierop volgen zijn rampzalig, waardoor zoon en vader van elkaar verwijderd raken. Ook Savannah wil Hilly hierna niet meer zien.

Het tweede deel gaat over Hilly ’s zoektocht naar Savannah. Hij is een dertiger met een vriendin en een baan als journalist. Hij leeft van zijn eigen geld en wil niets te maken hebben met het geld van zijn vader. Hij spoort Savannah op, maar uiteindelijk heeft hij de tijd tegen zich en moet hij terug naar zijn vader en vriendin.
De gedachte aan Savannah verlaat hem echter nooit, ondanks hun verstoorde verleden zijn de twee voor altijd met elkaar verbonden. Aan het eind van hun leven ontmoetten ze elkaar opnieuw en krijgt Hilly antwoord op zijn vragen.

Het boek is geschreven vanuit de ik-figuur Hilly, maar op de een of andere manier heeft Stuart Nadler in zijn debuutroman dit zo neergezet dat de ik-vorm niet stoort. Hij schildert haast met woorden, om plaatsen en gebeurtenissen te duiden en te verbeelden. Het boek blijft boeien tot de laatste bladzijden en de schrijver weet telkens een stukje bloot te leggen van de geschiedenis tussen de zoon en de vader. De personages worden goed uitgewerkt, je krijgt steeds meer inzicht in de gevoelens en gedachten van de hoofdpersonen; de onhandige en verlegen puber, de ik-kan-het-zonder-mijn-vader volwassene en de terugkijkende en beschouwende man op leeftijd.

Mooi afgetekend tegen het tijdsbeeld van de jaren vijftig tot het heden laat de schrijver de worsteling zien van een zoon ten opzichte van zijn vader. De tegenstellingen tussen de brallerige vader en de bedachtzame zoon worden mooi uitgewerkt en dat maakte Wijze mannen voor mij tot een boek dat ik steeds graag pakte om verder te lezen.

Jeanine Notten