Een oude Haagse stem klinkt nog mooi

Stemmen van Den Haag – Constantijn Huygens, vertaling Ilja Leonard Pfeijffer en Frans Blom – Prometheus – 200 blz.

Stemmen van den haagHoe zing je de lof van je eigen stad? Dat wordt nu veelvuldig gedaan met prachtige fotoboeken, gefilmde portretten of apps. Constantijn Huygens deed het in 1643 met gedichten. Met ‘puntdichten’ om precies te zijn. Korte, trefzekere typeringen in rijmvorm. Stemmen van Den Haag bevat gedichtjes over honderd Haagse straten en vijftig Haagse gebouwen: Plein, Binnenhof, Poten, Kneuterdijk, Voorhout, Mauritshuis, Gevangenpoort etc. Het aardige is dat hij die straten en gebouwen over zichzelf laat vertellen. Het zijn gedichtjes in de ik-vorm. Hij schreef ze in het Latijn, de internationale taal van zijn tijd. Voor de moderne lezer zijn ze nu vertaald door Ilja Leonard Pfeijffer en Frans Blom. Pfeijffer schreef bovendien een prachtige inleiding over Constantijn als dichter van deze reeks, Blom leverde een toelichting op de cultuurhistorische aspecten.

De vertaling is zonder meer geslaagd. Constantijns Latijn is spitsvondig, maar zijn gedachtesprongen zijn soms ingewikkeld. Er is voor gekozen om, wanneer dit nodig was, bij de vertaling te kiezen voor een hedendaags equivalent. Zo lees je in een van de inleidende gedichten: ‘Treed binnen in een stad vol ongehoorde klanken / waar Haags talent een show van fonkeling en moois / Spraakmakender vertolkt nog beter dan The Voice / ….’

Vaak bieden de namen van straten of gebouwen Constantijn een handvat voor een fonkelende dichterlijke weergave. Maar wat moet je met een straatnaam als de Poten? Een chique straat, om de hoek van het Binnenhof. Pfeijffers vertaling toont dat Constantijn op zijn best was wanneer het lastig werd: Poten / Geen boersere naam was gegeven / Aan een straat zo charmant en verheven / Maar met klinkers van waarde / Bepoteld door paarden / Heb ik toch met mijn naam leren leven.

Naast het boek is er ook een app. Zodat je met de iPhone door Den Haag kunt slenteren, luisterend naar de gedichten, voorgelezen door echte Hagenezen. Waaronder Pfeijffer zelf. Een ‘rand-Hagenees’, uit Rijswijk.

Peter van der Ploeg

Andere recensies

Ander oogpunt Het westen van de Britse historica Josephine Quinn is niet zomaar het zoveelste boek dat de geschiedenis van het westen beschrijft. Ze bekijkt deze geschiedenis vanuit een heel ander oogpunt. De westerse beschaving wordt dikwijls gezien als een specifieke, afgebakende cultuur die...
Lees verder Categorie: Geschiedenis, Non-fictie
| Reageer!
Het Vierde Rijk “Lange tijd is in Duitsland het menselijke bewaakt, maar de laarzen van het Vierde Rijk zijn er inmiddels te horen. Het laatste bastion: als het hier misgaat, dan moet de rest er zeker aan geloven. Juist op deze plek, voorheen het...
Lees verder Categorie: Literatuur, Roman
| Reageer!
Meer dan een broedvogelatlas Woorden schieten eigenlijk tekort voor het beschrijven en beoordelen van deze uitgave met als ondertitel: Zestig jaar broedvogels tellen in Zuidwest Drenthe. Moeten we zeggen subliem, majestueus. Ja, dat alles en ook eens nog zo goed als perfect. Heel veel...
Lees verder Categorie: Dieren & Natuur, Natuur & Milieu, Non-fictie
| Reageer!