Een harige dikkerd en een eekhoorn

Ik ben je mama niet – Marianne Dubuc – vertaling Jacques Dohmen – Querido – 72 blz.

Op een ochtend vindt eekhoorn Otto een groene bol met stekels voor zijn deur. Als die openbarst komt er een klein harig wezentje uit.
‘Mama!’ roept het meteen tegen Otto. Maar Otto is zijn mama niet, en wil dat ook helemaal niet zijn. Hij neemt het hummeltje in huis, voor één nachtje, tot ze de moeder gevonden hebben. Maar dat blijkt veel moeilijker dan gedacht…

Een aandoenlijk voorleesboek voor kleuters. Otto is een ietwat norse eekhoorn die graag op zichzelf is. Als hij het kleine harige wezentje treft, is hij dan ook echt niet van plan om voor de harige dikkerd, zoals hij hem noemt, te blijven zorgen. Hij gaat zo snel mogelijk op zoek naar de mama van de harige dikkerd.

De mama vinden is een hopeloos karwei, maar de harige dikkerd groeit en groeit maar door. Hij past niet meer in het huisje van eekhoorn Otto. Otto vertrekt. Maar dan…
Zonder de afloop te willen verklappen, het is een kleuterboek, dus alles komt goed.

De harige dikkerd, Pioe, is zo naïef en schattig, dat je niet begrijpt dat Otto hem niet in huis wil. Hoewel, Otto is nu eenmaal gesteld op zijn vrijheid én op een net huis. Maar de harige dikkerd doet zo zijn best voor Otto. Hij gaat voor Otto zorgen zoals Otto voor hem zorgt.

Het verhaal nodigt uit tot een gesprek met je kind; een gesprek over zorgen voor elkaar. Als de tekst geen gespreksonderwerp is dan helpen de illustraties wel. Die zijn haast nog mooier dan het verhaal. Het zijn verhaaltjes op zich. Vrijwel iedere tekening kan zo als poster boven een bed, met of zonder kennis van het verhaal van Otto en Pioe. Stuk voor stuk spreken ze tot de verbeelding.

Nelly Hofman