Het leven gaat door, maar anders
Hemelvaart – Judith Koelemeijer – Atlas Contact – 269 blz.
Bijna dertig jaar geleden, in 1985, gingen zes meisjes, van rond de twintig, die elkaar eigenlijk niet zo goed kenden vakantie vieren op de Griekse eilanden. Het was een geweldig leuke tijd totdat op de laatste dag een van de meisjes, Annette Sierhuis, bij een vreemd ongeval op Paros om het leven komt. Judith Koelemeijer is een van de vijf anderen en ze is de laatste uren voor de dood van Annette bij haar.
Na het ongeval pakt ze haar leven in Nederland weer op. Aan de studie en doorgaan, maar de gebrekkige rouwverwerking breekt haar toch op. Na verloop van tijd krijgt ze paniekaanvallen die zijn terug te voeren op dat ongeluk in Griekenland. Jarenlang blijft Annette aanwezig in Koelemeijers leven.
Ze hield contact met Annettes ouders die zelfs naar Paros emigreerden omdat ze dachten dan dichter bij hun dochter te kunnen zijn. Koelemeijer ging ook een paar keer terug naar Paros. De laatste keer in 2009 om nu eens echt uit te zoeken wat er werkelijk gebeurd was in die warme zomernacht. Kloppen haar herinneringen wel? Wat zeggen de anderen? Wat staat er in het politierapport dat is opgesteld en de verslagen van de rechtbank? Komt de waarheid echt boven tafel of blijven er onbeantwoorde vragen?
Koelemeijer die bekend is geworden met haar boek Het zwijgen van Maria Zachea, pakt het allemaal grondig aan. Na een echte journalistieke zoektocht heeft ze het in vijf delen met een nawoord op papier gezet. In het begin van het boek twijfelt ze even of ze Annette wel mag gebruiken als onderwerp van haar verhaal. Tijdens haar leven zou ze dat zeker niet gewild hebben. Maar haar moeder Corry en vader Rein vinden dat het na al die jaren wel op papier gezet mag worden.
Kent Judith Koelemeijer haar vriendin van vroeger eigenlijk wel zo goed? Gelukkig heeft ze vlak na het ongeluk al haar impressies van wat er op Paros gebeurd is opgeschreven op dertig A4-multomapvellen. Ook al twijfelt ze aan het waarheidsgehalte van haar oude aantekeningen. Die vormen toch de basis voor het boek.
“Ik weet niet of ik ooit zal begrijpen wat er die nacht is gebeurd. Hoe het zo onherroepelijk mis kon gaan. Eén ding weet ik wel. Mijn leven was anders gelopen als Annette er nog was geweest.”
Annette sterft op 15 augustus 1985, Maria Hemelvaart. Zonder dat Koelemeijer er op uit is, duikt Maria Hemelvaart telkens weer op. Het lag dan ook voor de hand om het boek de titel Hemelvaart te geven. Hoewel Koelemeijer niet gelovig is en niet in voorbeschikking gelooft stuitte ze op allerlei feiten die wel degelijk voorspellend lijken te zijn geweest. Zoals de oude demente vrouw die tegen een van de zes meisjes zei dat ze die reis naar Griekenland niet moesten maken, omdat er iets ergs zou gebeuren. Maar wie hecht waarde aan de woorden van een vrouw met Alzheimer?
Niet alleen is het een fascinerende zoektocht naar de waarheid omtrent de dood van Annette. We zien ook Judith Koelemeijer opgroeien van onzekere puber tot de journaliste en schrijfster die ze nu is. Prachtig en meeslepend opgeschreven verhaal waaruit blijkt hoe grillig het lot kan zijn. Het laat zien hoe moeilijk het is om de dood van een geliefde of vriend te aanvaarden en hoe die ondanks de dood nog zo aanwezig kan zijn. Een schitterend en aangrijpend boek!
Pieter Feller
