Hilarisch leuk puberboek!
I love Liv (2). Eerste hulp bij een gebroken hart/huwelijksaanzoek – Marlies Slegers – Moon – 239 blz.
Het leven valt niet mee, als je twaalf bent. Wat zeg ik? Het is hartstikke zwaar. Dat vindt Liv tenminste. Ze is super verliefd op Sem, heeft een vervelende zus, een zwangere moeder en een zaaddonorvader die ergens op de wereld rondzwerft. Plus school en alles er om heen, dus valt er nog best veel te klagen. In dit prachtig vormgegeven boek, met afgeronde hoekjes en een leuk, roze leeslintje lees je het dagboek van Liv. Ze heeft tevens e-mails en whatsappberichten in haar dagboek staan, zodat de lezer volledig op de hoogte is van het leven van deze jonge puber. Elke nieuwe dag begint met de gegevens van die dag. Is ze aan het lijnen? Goede cijfers (ook in spiegelbeeld?) en hoe staat het met de verhouding tussen Liv en BFF Kat? En die Jenn, wat moet ze daar mee? Het toppunt van een perfecte leerling, altijd leuk in de kleren, maar o zo irritant. Lastig, vooral als je daar dagelijks mee te maken krijgt.
I love Liv laat je twee maanden meebeleven met het leven van tieners. Ik heb hardop zitten lachen om de hilarische stukken tekst die Marlies Slegers neer heeft weten te schrijven. Vooral voor beelddenkers is het erg grappig. Herkenbaar ook, want deden we zelf vroeger niet net zo gek? Liv beleeft gelukkig niet alleen maar lachwekkende momenten, er zitten ook veel nadenkmomenten in het boek. Zo goed omschreven, dat de lezende tiener het waarschuwende (verborgen) vingertje niet op zal merken, maar er toch genoeg van op zou kunnen steken om de domme dingen die gebeuren zelf maar achterwege te laten. Bovendien omschrijft Slegers heel goed het dilemma tussen goed en kwaad. Trouw blijven aan je vriendinnen, maar ook aan de afspraken die je samen maakte. Loopt dat altijd synchroon? En wat doe je, als je iets heel graag wilt, maar je weet dat je dit hoogstwaarschijnlijk niet in dank wordt afgenomen? Liv weet zich hier prima doorheen te worstelen.
Ik heb erg genoten van dit boek! Allereerst al vanwege de mooie vormgeving, maar vooral om de briljante stukken tekst, die zo uit de mond van een tiener zouden kunnen komen. De herkenbare situaties, de ‘oeps-scènes’, grinniken om zaken die je niet onbekend zijn, maar die echt niet kunnen. Bravo Marlies Slegers, voor een zonnig, smakelijk, op diverse stukken hilarisch, maar ook zeker ontroerend boek, beter kan ik het niet omschrijven. Mijn glimlach heb je dik verdiend!
