Iedereen van belang is blank

Als ik mijn ogen sluit – Edney Silvestre – Vertaling Harrie Lemmens – Arbeiderspers – 256 blz.

Als ik mijn ogen sluitDe journalist Edney Silvestre (1955) laat zijn debuutroman spelen in een stadje in het binnenland van de staat Rio do Janeiro, in Brazilië. Ooit bloeiend door de koffieplantages, maar na de afschaffing van de slavernij in 1888 aangewezen op nieuwe industrie. Het stadje wordt sinds jaar en dag beheerst door de familie Marquez Torres. Zonder hen gebeurt er niets, ook als twee twaalfjarige jongens het lijk vinden van Anita, de jonge vrouw van de tandarts, heeft de familie er mee te maken. De twee boezemvrienden Paulo en Eduardo kunnen zich niet voorstellen dat de officiële versie, Anita is door haar man vermoord, waar is. De tandarts is een klein, fragiel mannetje.

De jongens gaan op onderzoek uit en vinden een onverwachte bondgenoot in Ubiratan, een bejaarde uit het tehuis en ex-politiek-gevangene van de dictatuur van Vargas. Gedrieën dringen ze steeds verder door in de raadselen die het meisje en haar leven omgeven en waarin de Marquez Torres’ een lugubere rol spelen. Uiteindelijk lost Ubiratan de brute moord op, op aanwijzing van de hoerenmadam, die ook haar rol namens de Marques Torres’ vervult. De jongens zien hun bejaarde vriend en elkaar nooit meer terug.

De roman speelt zich af in de democratische periode na de dictatuur van Getúlio Vargas en vóór de militaire dictatuur, een periode van grote economische groei, het stichten van de nieuwe hoofdstad Brasília, een tijd van hoop. Maar ook een tijd dat er in het midden van het land nog steeds geworsteld werd met het verleden en de zogenaamde nieuwe gelijkheid. Vrouwen zijn tweederangsburgers, arme en gekleurde vrouwen zijn speeltjes. Er wordt niet gediscrimineerd, maar iedereen van belang is blank: de leraren, de pastoor, de burgemeester, de commissaris, de tandarts en ook de hoofdrolspelers. De jongens, de oude man en het vermoordde meisje zijn allemaal blank, zelfs het meisje, dat van gemengde afkomst is, van een slaaf en een Marquez Torres.

Het is de tijd dat de grenzen gesloten worden voor import, de opkomst van de eigen industrie, de trek van het platteland naar de grote steden, de trek van het zwarte noorden naar het blanke zuiden.
Het is een Brazilië dat nog niet helemaal verdwenen is, ook heden ten dage maken de blanken de dienst uit, zijn mannen dominant aanwezig in politiek, onderwijs en economie, ook al is Dilma Vana Rousseff de eerste vrouwelijke president.

Denis Stirler

Andere recensies

Zo voelt het om een vogel te zijn – Tim Birkhead – Illustraties: Catherine Rayner – Vertaling: Steven Blaas – Lemniscaat – 48 blz. Informatieve boeken zijn bijna nooit heel geschikt om voor te lezen. Zo voelt het om een vogel te zijn is...
Lees verder Categorie: Dieren & Natuur, Non-fictie
| Reageer!
Lilly, Hanna en de zeven omaatjes – Elsa Paulson – Vertaling: Mijke Hadewey van Leersum – 32 blz. Wat een leuke en intrigerende titel, dacht ik toen ik dit boek kreeg aangeboden. Het is het prentenboekendebuut van Elsa Paulson. Ze is een Zweedse illustrator...
Lees verder Categorie: Prentenboek
| Reageer!
Stemmen in het duister – Nicci French – Vertaling: Lidwien Biekmann en Koos Mebius – Ambo Anthos – 442 blz. Na de succesvolle Frieda Klein-reeks maakten we vorig jaar in Wie heeft Charlotte Salter gezien kennis met een nieuw personage, rechercheur Maud O’Connor. Het lijkt...
Lees verder Categorie: Boek van de week, Thrillers & Spanning
| Reageer!