Een onbekende geschiedenis fraai tot leven gebracht
Het oog van de orkaan – Edwin Winkels – Brandt – 302 blz.
Sinds 2013 schrijft de journalist Edwin Winkels romans. Welkom thuis was zijn debuut, in 2014 verscheen zijn tweede roman Haar laatste vlucht. Beide boeken kregen goede kritieken.
Het oog van de orkaan is Winkels derde historische roman. Het boek is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van de emigratie , in 1778, van een grote groep bewoners van Tenerife naar Louisiana, in die tijd een Spaanse kolonie. De levensomstandigheden op de Canarische eilanden waren destijds zwaar: droogte, epidemieën, blokkades door de Engelse vloot en zwermen sprinkhanen. Spanje had juist in Louisiana soldaten nodig om het gebied in zijn bezit te kunnen houden. Duizenden gelukzoekers meldden zich vrijwillig om hun Spaanse koning overzee te dienen teneinde de ellende thuis achter zich te laten.
De emigranten vestigen zich in de Mississippi delta, een enorm gebied van moerassen, bayous ( kreken), cipresbossen en graslanden. Met visserij, jacht en landbouw heeft men een moeizaam en geïsoleerd bestaan. Een Spaanse enclave in de wildernis waar kinderen gauw oud zijn en verantwoordelijkheid moeten dragen. Winkels vertelt de geschiedenis aan de hand van de boerenfamilie Serpas, die zich vestigt op “het laatste eiland”, ver van de stad New Orleans en de slavenplantages.
Het boek bestaat uit vier delen: “1825 moeras” , “1873 oorlog”, “1927 vloed” en “1965 orkaan”. Deze werkwijze stelt de schrijver in staat over de geschiedenis van de verschillende generaties van de familie via flash-backs en markante gebeurtenissen te verhalen. Hierdoor krijgt de lezer een goed beeld van de, soms subtiele, soms abrupte, veranderingen in de levensomstandigheden van de “Islenos”. De wereld buiten de geïsoleerde gemeenschap verandert ( bedijking, houtkap, oliewinning, stadsuitbreiding, wegaanleg ). De jongeren trekken soms naar New Orleans, gaan werken in de gokhallen, de olie-industrie, of op de stoomboten, komen in aanraking met een andere wereld, volgen onderwijs en spreken uiteindelijk Engels in plaats van Spaans. De meerderheid blijft echter hun relatief geïsoleerde leven op het eiland trouw.
Winkels toont zich in dit boek een ras verteller en dat levert een uiterst levendig en boeiend verhaal op. De informatie wordt goed gedoseerd. Een enkele keer is de toon wat belerend en schoolmeesterachtig. De stijl is vrij zakelijk en past bij het verhaal: “ Op het Eiland hebben ze ook een bar. Eentje. Vijftien jaar geleden begon Josefina, een vijftigjarige vrouw die in een van de voorste huizen van het Eiland woonde, de zaak in een klein gebouwtje dat haar man voor haar aan de rand van de bayou had gebouwd. Omdat weinigen nog naar de stad trokken bood zij haar dorpsgenoten een plek waar ze konden samenkomen, de momenten van verveling konden bestrijden en iets konden drinken dat ze thuis niet hadden”.
Voor de liefhebber van historische romans is dit boek een echte aanrader.
Dick Huitema.
