Rechtsorde aan de kaak gesteld in spannend verhaal

Ultieme Wraak – Leendert Lodder – de Brouwerij | Brainbooks – 382 blz.

Leendert Lodder, auteur van de misdaadroman Ultieme wraak, was rechercheur en is hoofdinspecteur van politie in Twente. Op realistische wijze verhaalt hij in zijn boek over de veelzijdige, gevaarlijke en vaak ondankbare taak van de politie en over de soms haperende rechtsgang.
Dick is chef van de recherchegroep voor speciale opdrachten. Zijn team krijgt de moord op topadvocaat Charles op hun bord. Charles gaat in zijn werk alleen voor winst, roem en bekendheid. In zijn laatste rechtszaak wordt zijn cliënt vrijgesproken omdat Charles het politieonderzoek aan de kaak stelde. Hoewel zijn cliënt hem de misdaad bekende, gaat Charles voor vrijspraak. Hij zoekt geen rechtvaardigheid, maar is alleen uit op persoonlijke winst.

Op weg naar huis wordt hij gedood door de Angels of Revenge. En Charles is niet hun enige slachtoffer. Er vallen meer doden en ook Dick krijgt te maken met dreigementen van hun kant.
Wie zijn de Angels of Revenge en wat zijn hun drijfveren? Waarom is Dick zijn leven ook niet meer zeker? En lukt het Dick en zijn team te voorkomen dat er meer doden gaan vallen?

Mijn mening

Door de beschrijving op de flaptekst verwachtte ik een spannend boek. De cover trok me in eerste instantie niet erg aan, maar de flaptekst overtuigde mij om het boek wel te gaan lezen. En daar kreeg ik geen spijt van. Het is goed te merken dat de schrijver precies weet waar hij het over heeft. De toon aan het begin van het boek is zakelijk en gedegen. Er worden veel politietermen in gebruikt, die uitgelegd worden door middel van voetnoten. Dit zorgt ervoor, dat het verhaal niet heel gemakkelijk leest. Er worden ook meteen verschillende verhaallijnen geïntroduceerd, waarvan de onderlinge samenhang niet duidelijk is. De wisselingen in persoon, tijd en plaats maken het niet makkelijker. Het mag duidelijk zijn dat het verhaal mij niet meteen in zijn greep kreeg.

Gelukkig veranderde dat snel en las ik het boek binnen een dag uit. De verhaallijnen kwamen bij elkaar, ik leerde de vele personages kennen en de spanning werd opgebouwd.
Lodder doet deze spanningsopbouw ontzettend goed. Soms was het zo spannend, dat ik stijf op de bank zat. De wendingen volgen elkaar in snel tempo op. De plot is goed uitgewerkt. Zoals het een goede rechercheur betaamt, blijft er geen los eindje meer liggen.
De personen zijn goed uitgewerkt. Ieder lid van het team krijgt in een apart hoofdstuk een introductie, waardoor zij voor de lezer van ‘politieman’ transformeren in ‘mens’. De lezer kent hun achtergrond, hun thuissituatie en hun karakter.

Het feit dat het boek geschreven is door een politieman, maakt het nog geloofwaardiger. Een thriller kan heel geloofwaardig overkomen, maar de lezer weet nooit of alles wel echt conform de werkelijkheid is weergegeven. En dat hoeft wat mij betreft ook niet altijd in een boek. Maar hoewel Ultieme Wraak wel degelijk fictie is, ontspruit het niet slechts aan de fantasie van de schrijver. Interessant om op deze manier een kijkje te kunnen nemen in de keuken van de politie.

Naast een spannend verhaal, stelt dit boek ook de rechtsorde in ons land aan de kaak. De wankele relatie tussen politie, rechters en advocaten wordt duidelijk gemaakt. Dit thema is zeer actueel. De laatste jaren zijn er veel rechterlijke dwalingen aan het licht gekomen. De Puttense moordzaak, de Schiedammer parkmoord, Lucia de B, zomaar een aantal zaken waarbij veel fout is gegaan. Hadden deze bijzonder pijnlijke fouten voorkomen kunnen worden? Hoe kan het anders en beter? Bijzonder om dit verhaal, geschreven door een “insider”, in dit licht te lezen.

Monique Dijkgraaf