Tijdloze vriendschap

Het papieren theater – Joke Reijnders – Illustraties: Sophie Pluim – Van Goor – 160 blz.

Aurore woont al heel lang op de zolder van het grote huis, onzichtbaar voor iedereen. Elke dag doet ze hetzelfde volgens een vast schema. Ze kijkt uit het raam waar in de loop der jaren de paardenkoetsen hebben plaatsgemaakt voor rijdende dozen. En zo is er wel meer veranderd. Er is al heel lang niemand meer op zolder geweest. Niet dat ze haar zagen, maar toch… Tot er op een dag het meisje Gracie de zolder op komt, in een broek nog wel, die haar kan zien. Gracie woont nog niet zo lang in het grote huis. Op haar nieuwe school kan ze nog geen aansluiting vinden en ze voelt zich erg alleen. Ze is dan ook erg blij met Aurore op haar zolder.

Langzaam maar zeker ontstaat er een echte vriendschap tussen de meisjes en komen ze steeds meer over elkaar te weten. Zou Aurore ooit nog herenigd kunnen worden met haar familie? Het papieren theater is een fantasie verhaal over een vriendschap door de eeuwen heen. In de loop van het boek wordt duidelijk hoe Aurore op de zolder terecht is gekomen. Het verhaal wordt vanuit Aurore verteld en het is bijzonder om te lezen hoeveel er in anderhalve eeuw veranderd is. Aurore leefde in een tijd waarbij jongens belangrijker waren in de gemeenschap dan meisjes. Ook in die tijd voelde ze zich al onzichtbaar. Op de schutbladen van het boek staan schilderijen afgebeeld die in het boek voorkomen. Achter in het boek volgt een korte uitleg bij deze schilderijen. Een mooi verhaal met een verrassende ontknoping.

Ineke van Nispen