Een verhaal vol technologische snufjes
William Wenton en de luridiumdief – Bobbie Peers – Vertaling: Bernadette Custers – Gottmer – 239 blz.
Achterflap: William woont met zijn ouders in een slaperig dorpje in Noorwegen. Acht jaar geleden moest zijn familie verhuizen en van naam veranderen. Waarom weet William niet precies, maar één ding weet hij wel: hij is gek op het kraken van codes. Daar is hij zo goed in, dat het hem lukt de moeilijkste code ter wereld te kraken.
Maar de code blijkt lokaas. Het is een begin van een spannend avontuur dat William op de spannendste plaatsen brengt, van het hypermoderne Instituut voor Posthumaan Onderzoek, waar deuren praten en robots zingen, tot de geheime gangen onder het metrostelsel van Londen. Daar werd ooit luridium gevonden: een intelligent metaal dat in verkeerde handen levensgevaarlijk kan zijn.
De mysterieuze donkere kaft en de tekst op de achterzijde beloven een spannend avontuur met wonderlijke snufjes. Het idee dat William die is gevlucht met zijn ouders, plots er weer vandoor moet, omdat hij een code wist te kraken en terecht komt op een instituut vol snufjes is wat wonderlijk, maar dat mag gebeuren in een avonturenboek. De technologische snufjes in het instituut worden duidelijk omschreven. Je ziet de trap-loop-robot en de pratende deuren direct voor je. Hoewel het geheel een fantasierijke omgeving is, neemt William al dit wonderlijke wel wat snel voor lief en heeft het verhaal niet echt een goede opbouw qua spanning voor mijn gevoel. Er is wel de nodige actie maar gezien de belofte op de achterflap had die van mij wel wat meer gemogen.
Het duurt ook even voor William en de lezer er achter komen wie die zogenaamde luridiumdief is en dat is wel even slikken. Na deze onthulling gaat het verhaal wat sneller en komt het met die actie ook wel goed om tot een goed kloppend einde te komen.
Noors-Britse regisseur en scenarioschrijver maakt met deze titel zijn debuut als kinderboekenschrijver. Het werd bekroond met de Noorse prijs voor het beste kinderboek van het jaar 2015. William Wenton en de luridiumdief is een aardig debuut. De 42 korte hoofdstukken met makkelijke zinnen passen goed bij de jonge lezers. Vooral jongens, maar ook meisjes, vanaf groep zeven / acht zullen dit een prima boek vinden.
