Jouw waarheid is van jou
Tommi Kinnunen – Het licht achter de ogen – Vertaling: Sophie Kuiper – Prometheus – 351 blz.
Hoe leg je uit wat voor jou belangrijk is als je niet kunt uitleggen hoe jij de wereld beleeft? En misschien kan je het wel uitleggen, maar is er voor jouw verhaal geen plaats? Er lijkt zoveel vanzelfsprekend op het Finse platteland waar Helena opgroeit. Tot ze plotseling uit haar vertrouwde omgeving wordt weggerukt. Ze wordt geplaatst op een kostschool waar ‘net als iedereen zijn’ het belangrijkste is. En om hulp vragen, hoort daar dan ook niet bij.
In Het licht achter de ogen lopen verschillende verhaallijnen door elkaar heen. De hoofdpersonen zijn Helena en Tuomas.
Helena is blind sinds haar geboorte en onderzoekt de wereld op haar eigen manier. Ze kent geen gevaar en vertrouwt volledig op haar tast- en reukzin. Als jong meisje analyseert ze de stemmingen van de mensen om haar heen. Oma die wat vrijgevochten is en haar moeder irriteert. En haar vader die naar pommade ruikt, wat niet past bij de harde woorden die hij naar haar moeder gebruikt.
‘Blindheid is geen duisternis, maar extreme zuiverheid. De helderheid van dat moment in de late herfst waarop de lucht zo ijl is dat alleen de aankomende eerste sneeuw te ruiken is.’
Tuomas is het neefje van Helena en gaat voor zijn studie in Helsinki wonen. Hij worstelt met zijn dromen. Wil hij huisje, boompje, beestje? Of kiest hij voor de herenliefde met alle consequenties die daar in zijn ogen bij horen? Tuomas zoekt Helena regelmatig op en steeds vaker naarmate ze ouder en eenzamer wordt.
‘Ze had Tuomas onder zijn oksels getild en op de wc gezet, zodat hij haar kwade gezicht goed kon zien.’
‘Je mag nooit iemand buitensluiten! Als ik iets in dit leven heb geleerd, is dat het wel. Dat je dat goed in je oren knoopt!’
Ieder op hun eigen manier, zoeken Helena en Tuomas naar bevestiging voor wie ze zijn. Helena had met haar extreem zuivere gehoor wel pianiste willen worden. Ze brengt het tot spelen in het buurthuis en haar werk als pianostemmer. Ze krijgt een relatie, maar eindigt alleen.
Tuomas spiegelt, omwille van zijn carrière, een relatie voor waarin zijn kinderwens ontstaat. Hij vindt uiteindelijk zijn liefde in Osku en trekt zich met hem terug in hun eigen wereld.
‘Ze geven niet op, laten niet los, haken niet af.’
Als je houdt van gedetailleerde beschrijvingen van geuren, omgeving en relaties tussen mensen, dan kun je met dit boek je hart ophalen. Zo prachtig als het geluk en ook de wanhoop in woorden wordt gevat. Met Het licht achter de ogen heb je een boek in handen wat eens te meer aangeeft dat beleving persoonlijk en in de meeste gevallen ondefinieerbaar is.
