Kunst in gevaar

Moederweelde – Hetty Kleinloog – Marmer – 316 blz

Amanda Nelom, directeur van het Rijksmuseum in Amsterdam, laat aan Lisa en Kat Kauffmann het schilderij van Rembrandt, Paulus als apostel, zien. Het is nauwelijks nog als schilderstuk te herkennen: bijna volledig ‘weggerot’. Gelukkig het is een slordige vervalsing en niet het originele kunstwerk! Maar… “Dit is wat met een van de schilderijen in het Rijksmuseum gaat gebeuren.” Dit staat in een brief die Nelom samen met het vernielde werk heeft gekregen. Er staat ook in dat de afzender het kunstwerk heeft bespoten met een substantie die na tien dagen haar werk zal verrichten als er geen tien miljoen monero-cryptomunten aan hem worden betaald.

Dat bedrijfsrecherchebureau Kauffmann & Kauffmann de opdracht krijgt dit probleem op te lossen, heeft het te danken aan de aanbeveling van Hugo Maes, de directeur van veilinghuis Le Marteau, voor wie de zussen zojuist een zaak hebben opgelost. Dat personage zal in het verloop van de roman nog een belangrijke rol spelen.

De problemen voor het Rijksmuseum en – door de opdracht – tevens voor Lisa en Kat zijn intens. Ze zullen alle zeilen moeten bijzetten om tot een oplossing te komen. Door mogelijke reputatieschade van Nelom wordt de politie er buiten gehouden. Is dat reëel? Laten we dat maar aannemen, maar het aantal mensen dat uiteindelijk (gedeeltelijk) op de hoogte van de zaak is wordt groter en groter… Dan krijgen de zussen ook nog eens bezoek van een louche figuur… Wie dat is en wat hij ermee te maken heeft kan ik hier wegens spoilergevaar niet uitleggen. Zullen de zussen opnieuw succesvol zijn, zoals bij de zaken in de vorige twee delen: De zusjes en Nachtwerk? Ze zullen zich er nog meer dan voorheen moeten inzetten.

Een andere, net zo belangrijke inzet wordt van de protagonisten gevraagd in verband met hun relaties. Lisa en Kat vliegen elkaar geregeld in de haren door hun tegenpolige karakters, zoals ook al in de vorige delen uitgebreid aan de orde is geweest. Door die verschillen is hun kijk op de zaak ook anders en dat vormt nu juist de kracht van hun bureau. Meesterlijk hoe Kleinloog deze zaken met elkaar weet te verbinden. De zussen weten, als het erop aankomt best wat hun valkuilen zijn, maar trappen er toch geregeld weer in. Lisa zegt tegen zichzelf “Hou toch op  met dat compleet gestoorde, dwangmatige geflirt”. En Kat vraagt zich af: “Waarom  dringt de wereld bij haar binnen alsof hij met een moker op de poort ramt? Waarom voelt zij àltijd? En altijd héél veel? Kleinloog slaat de spijker op z’n kop als zij vertelt dat het hart van Kat op slot zit en dat van Lisa te ver open. Zeker als je het in verband brengt met hun beider relaties met hun respectievelijke geliefden, Odette en Kikki en Eric. Die laatste wil niet toegeven aan de kinderwens van Lisa, maar… Kat schrikt terug als Odette de liefde voor haar opbiecht en raakt in de war over de gevoelens die zij heeft voor Kiki.

De grote kracht van deze roman is dat de zakelijke besognes van Lisa en Kat naadloos vervloeien in hun persoonlijke aangelegenheden. Het verhaal geeft Kleinloog de gelegenheid allerlei interessante zaken voor het voetlicht te brengen. Er komt een min af meer naïef wereldbeeld aan de orde: “Als je niet meer bang bent, dan is dát het paradijs […] Wilde en tamme dieren bij elkaar, Adam en Eva naakt en ongewapend. Niemand kent angst. Zo moet het zijn.” De auteur laat herhaaldelijk blijken ingevoerd te zijn in scheikundige zaken en genetische manipulatie. Ook cybercrime komt om de hoek kijken in de gedaante van het hacken van de computer van Nelom en het onderzoek ernaar door Ruben, de broer van Lisa en Kat. De lezer wordt ingevoerd in de kunstwereld met het Rijksmuseum als middelpunt. Schilderijen van diverse meesters als Rembrandt en Van Gogh bevolken het verhaal. Maar bepalend is het werk Moederweelde van Jozef Israëls, zowel voor Lisa als voor Kat. Complimenten voor de auteur, die veel onderzoek moet hebben gedaan om deze zaken geloofwaardig voor te spiegelen.

Ook de stijl van Kleinoog verdient de bewondering van de lezer. Koel zakelijk en afstandelijk als het nodig is, maar ook de emoties van de protagonisten zijn echt te voelen. De lezer kan zich gemakkelijk met hen vereenzelvigen. Als de spanningsboog zijn hoogtepunt nadert in een geweldige stroomversnelling, zou je denken dat het verhaal afgelopen is. Maar dan heeft de auteur nog een geweldige verrassing achter de hand… De twee slotzinnen beloven dat we zeker nog meer van de twee sympathieke zussen zullen horen. De auteur heeft al verklapt dat opnieuw Amsterdam in het middelpunt staat, vertegenwoordigd door niet minder dan de voetbalclub Ajax. Om echt naar uit te kijken.

Kees de Kievid