Beetje mager verhaal met sterke gedachten en knappe illustraties

Er zit een gat in de wereld van Spriet – Coen Simon en Linda de Haan – Luitingh – Sijthoff – 32 blz.

In dit boek op groot formaat leren we Spriet kennen. Eigenlijk heet hij Spieriet, maar dat is een gekke naam. Hij heeft een skateboard, en is zo dun dat je hem bijna niet ziet, behalve als hij begint te praten. Hij houdt van grapjes maken over niets.

De wereld waarin Spriet leeft, is best een mooie wereld. Alleen: er zit een gat in. Bovendien hangt Spriets wereld in de lucht. Als je dus in het gat in de wereld van Spriet valt, val je in het niets. Waarom Spriets wereld zich in de lucht moet bevinden om in het niets te vallen is mij nogal raadselachtig. Kinderen gaan hier allicht over, of ze slaan lekker aan het fantaseren/filosoferen.

De illustraties die op de eerste pagina’s bladvullend zijn, en die later in het boek minder worden, nodigen uit om te kijken en te blijven kijken. Spriet is een kind door wiens ogen we het verhaal lezen, en dat werkt ontwapenend. De andere mensen in het boek doen er alles aan om het gat niet te hoeven zien: ze bouwen er zelfs raketten over heen.

Op een dag ontmoet Spriet Moeloet. Kan je Spriet niet of bijna niet zien, dan kan je Moeloet niet horen, want ze heeft geen stem. Als Spriet en Moeloet elkaar lief gaan vinden, verkleint Spriets wereld, tot hij alleen Moeloet nog ziet. Maar dan verdwijnt hij in het gat. Moeloet weet niet wat ze nu moet doen (en dan is ‘nu’ alweer voorbij).

De vormgeving van dit boek biedt meer dan het wat magere verhaal, en daar zijn de illustraties niet vreemd aan. Spriet en Moeloet spatten zo wat van de bladzijden, en voor minder grage lezers kan dit boek uitnodigen tot lezen.

Als geheel is dit een knap boek, maar het had voor mij wat meer mogen zijn. De begrippen niets, nooit, ooit en iets leveren grappige vragen op, en doen ook jonge lezers nadenken: ‘Kan nooit ophouden?’ ‘Iemand die nooit meer terugkomt, is ook nooit weggeweest’. Dat zijn mooie gedachten waarover het fijn filosoferen is. We hebben het trouwens nog niet over ‘Eindeloos’ gehad.

Katrien Temmerman

Andere recensies

Een koord boven de afgrond – Cyrille Offermans – De Arbeiderspers – 616 blz. Een iets beschuttere plek misschien (2017), Midden in het onbewoonbare (2020), en dan nu Een koord boven de afgrond (2023): de titels van de gebundelde dagboeknotities van Cyrille Offermans worden...
Lees verder Categorie: Essays, Literatuur
| Reageer!
Breydel – Lisa Demets – Uitgeverij Vrijdag – 265 blz. Op 11 juli 1302 versloegen de volksmilities van enkele Vlaamse steden het prestigieuze Franse ridderleger nabij de stad Kortrijk. De onverwachte nederlaag sloeg in als een bom. Na de slag verzamelde de Vlaamse coalitie...
Lees verder Categorie: Geschiedenis, Non-fictie
| Reageer!
Zo voelt het om een vogel te zijn – Tim Birkhead – Illustraties: Catherine Rayner – Vertaling: Steven Blaas – Lemniscaat – 48 blz. Informatieve boeken zijn bijna nooit heel geschikt om voor te lezen. Zo voelt het om een vogel te zijn is...
Lees verder Categorie: Dieren & Natuur, Non-fictie
| Reageer!