De schaduw van Sneeuwwitje

Zwart als ebbenhout – Salla Simukka – Vertaling Sophie Kuiper – Clavis – 142 blz.

Zwart als ebbenhout“Er was eens een meisje dat een schaduw had.”

Lumikki heeft de rust in haar leven weer terug na de gebeurtenissen in Wit als sneeuw. Ze heeft verkering met een jongen uit haar klas en het voelt goed en veilig. De vurige Vlam beheerst alleen soms haar dromen nog. Lumikki doet mee in het toneelstuk De zwarte appel, een nieuwe en duistere interpretatie van Sneeuwwitje. Lumikki, wiens naam Sneeuwwitje betekent, heeft heel toepasselijk de hoofdrol. Op een dag vindt ze na de repetitie een dreigend briefje in haar jaszak. Als ze later in de trein weer een briefje krijgt is het haar duidelijk dat ze een stalker heeft, een schaduw die beangstigend veel van haar pestverleden afweet. Ook zegt hij dingen te weten over het familiegeheim dat al jaren een grote stilte veroorzaakt in Lumikki’s gezin en waar ze langzaam wat herinneringen aan terug begint te krijgen.

De Schaduw geeft Lumikki opdrachten en drukt haar op het hart aan niemand iets te vertellen. Wie is deze stalker en wat wil hij nou van haar? Lumikki staat er weer eens alleen voor…

“Ik heb je bekeken. Ik heb je bekeken zonder dat je het wist.

Niemand kent je beter dan ik. Ik ken je beter dan jij jezelf kent.
Ik weet alles van je.”

In Zwart als ebbenhout, deel drie van de Snow White Trilogie, is de sfeer net zo zwart als de titel. Het is weer winter en de wereld is grauw en koud en het toneelstuk waar Lumikki aan meedoet is ook al zo duister. Lumikki, die zichzelf altijd zo in de hand heeft, verliest zich in de repetities, ze gaat helemaal op in haar rol. Door het toneelstuk en haar stalker, die zich haar Schaduw noemt, komen er herinneringen terug aan een afschuwelijke gebeurtenis in het verleden. Aan iets wat ze heel diep weggestopt had. Als er dan ook nog een oude bekende opduikt, staat haar wereld compleet op zijn kop. Ze voelt zich eenzaam, ook al is ze niet alleen…

Met de Snow White Trilogie heeft Salla Simukka naar mijn mening een zeer sterke en super spannende verhalenreeks geschreven, met in ieder deel gebeurtenissen op zich, maar ook een verbindende rode draad. De intrigerende hoofdpersoon is een einzelgänger die moedig haar mannetje staat en met het boek groeit als persoon. Ze is de eigenzinnige heldin van deze duistere sprookjes.

Ook Zwart als ebbenhout hield me van begin tot eind in zijn greep en ik was er weer veel te snel doorheen naar mijn zin. Aan alle goede dingen komt helaas een eind.
Of in dit laatste deel van de trilogie alle puzzelstukjes op hun plaats vallen? Ik zou zeggen: lees het zelf! Young Adult of niet, deze serie is absoluut de moeite waard om te lezen!

Judith van Pel

Andere recensies

Een koord boven de afgrond – Cyrille Offermans – De Arbeiderspers – 616 blz. Een iets beschuttere plek misschien (2017), Midden in het onbewoonbare (2020), en dan nu Een koord boven de afgrond (2023): de titels van de gebundelde dagboeknotities van Cyrille Offermans worden...
Lees verder Categorie: Essays, Literatuur
| Reageer!
Breydel – Lisa Demets – Uitgeverij Vrijdag – 265 blz. Op 11 juli 1302 versloegen de volksmilities van enkele Vlaamse steden het prestigieuze Franse ridderleger nabij de stad Kortrijk. De onverwachte nederlaag sloeg in als een bom. Na de slag verzamelde de Vlaamse coalitie...
Lees verder Categorie: Geschiedenis, Non-fictie
| Reageer!
Zo voelt het om een vogel te zijn – Tim Birkhead – Illustraties: Catherine Rayner – Vertaling: Steven Blaas – Lemniscaat – 48 blz. Informatieve boeken zijn bijna nooit heel geschikt om voor te lezen. Zo voelt het om een vogel te zijn is...
Lees verder Categorie: Dieren & Natuur, Non-fictie
| Reageer!