Degrassi high met speciale gevallen
Optimisme is dodelijk – Susin Nielsen – Vertaling: Lydia Meeder en Barbara Zuurbier – Lemniscaat – 259 blz.
Susin Nielsen wilde altijd schrijfster worden. Nou ja, eigenlijk musicalster, maar ze kon niet zingen, niet dansen en nauwelijks acteren. Dus ze ging schrijven voor de Canadese televisie. Na aan veel series te hebben meegewerkt trok ze de stoute schoenen aan en schreef haar eerste boek, dat meteen een succes werd – en daarna hield ze niet meer op. Wij zijn allemaal moleculen is Nielsens eerste boek bij Lemniscaat, Optimisme is dodelijk is de tweede.
De zestienjarige Petula de Wilde is nogal voorzichtig. En dat is zacht uitgedrukt. Ze is ervan overtuigd dat het ongeluk op de loer ligt, klaar om haar te bespringen, dus sluit ze zich zoveel mogelijk af van de wereld: ze schudt het liefst geen handen, zal nooit een straat schuin oversteken en loopt liever een blok om dan langs een steiger te wandelen. Petula was niet altijd zo: een ongeluk heeft de ooit vrolijke knutselaar in deze bange muis veranderd. En daarom moet ze wekelijks een of ander therapeutisch kunstklasje volgen met de andere kneusjes van school. Een ramp, tot Jacob in de groep verschijnt – een ongeleid projectiel met een kunstarm – en haar op sleeptouw neemt. Hij weet Petula met een bizar en hilarisch project langzaam maar zeker weer de gewone wereld in te trekken. Maar ook hij draagt een geheim met zich mee…
Optimisme is dodelijk begint met een Petula die ultravoorzichtig is. Sinds haar zusjes dood, is ze liever pessimistisch, omdat pessimisten langer leven dan optimisten. Je vraagt je af of de schrijfster echt een heel boek heeft weten te vullen met een meisje dat omwegen neemt om bouwputten te vermijden, te veel kleren aantrekt om zich veilig te boelen en zichzelf overgiet met desinfecterende gel nadat ze iemands hand heeft geschut. Maar gelukkig draait het verhaal snel bij. Petula’s Creatieve Therapie-groep blijkt toch belangrijker te zijn in haar leven dan ze dacht.
Maar iedereen heeft problemen: tienerissues en echte problemen. Optimisme is dodelijk kan zo doorgaan voor een tienerserie: Degrassi high voor speciale gevallen. De vlotte, simpele schrijfstijl past goed bij de doelgroep van 12- tot 15-jarigen, en zorgt ervoor dat je het boek snel wilt uitlezen. Het is een papieren soap.
Ondanks dat je ieders verhaal langzaam leert kennen, en je allerlei persoonlijke details krijgt, blijven de personages toch enigszins oppervlakkig. Je leest wel wat ze voelen, maar je voelt het zelf niet. De personages zijn eigenlijk allemaal ruwe bolsters met een blanke pit. Optimisme is dodelijk is een lief boek, en zou niet misstaan als basis voor een nieuwe televisieserie op Teen Nick.
Felice Beekhuis
