Dood en wederopstanding van een vader en een zoon

Sr. – Bavo Dhooge – De Geus – 426 blz.

Wanneer Bavo Dhooge honderd boeken heeft geschreven, heeft hij er genoeg van. Van het schrijven, van het “er zijn”. Hij kan geen regel meer op papier krijgen en hij wil onderduiken in anonimiteit. Hij besluit zichzelf digitaal uit te wissen. Wanneer hij denkt dat hij zichzelf op elke digitale pagina heeft gedeletet, komt hij opeens een foto tegen van zijn vader, die ook Bavo Dhooge heette. Dit brengt hem in de war. Zijn vader is overleden toen hijzelf nog maar elf jaar was, al jaren geleden dus. “Baba” was pas 41 jaar toen hij, ten gevolge van longkanker, het tijdelijke voor het eeuwige verruilde. Wie heeft er dan nu opeens een facebookpagina voor hem aangemaakt?

Dhooge junior gaat op zoek naar degene die het account heeft aangemaakt en ontdekt dat het de laatste minnares van zijn vader was die, nog steeds dol op zijn vader en vol schuldgevoel, hem op deze manier nog een podium wil geven.

Wat volgt is een (autobiografische?) roman waarin Bavo Dhooge zijn vader een tweede kans geeft. Hij laat zijn fantasie de vrije loop en wekt zijn vader op. “Baba” zal geen eenenveertig worden, maar tweeëntachtig.
Het perspectief wisselt daarbij van vader naar zoon en vooral de vadervariaties geven een goed en soms melancholisch beeld van wat Bavo Jr. liefdevol over het leven van zijn vader dacht.
Het verhaal sleept jou als lezer voort over een al dan niet stoffig pad vol obstakels, waarop mensen, gebeurtenissen, gedachten en overpeinzingen in grote gedetailleerdheid aan de lezer worden voorgelegd.
Meerdere keren heb ik het boek weg willen leggen en toch deed ik het niet. Het trok aan me, zette me aan het denken, vrat zich vast in mijn brein. Vaak genoeg bekroop me de gedachte dat zoals Sr. beschreven is, de verhouding tussen deze vader en zoon moet zijn geweest mocht de vader daadwerkelijk nog geleefd hebben. Zonder liefdevol of ruziënd iets naar elkaar uit te spreken, elkaar soms inwendig vervloekend en toch altijd weer de weg naar elkaar terug willen vinden.
Zelfs na de dood.

Susanne Koster

Andere recensies

Luuk en Lotje – Het is winter – Ruth Wielockx – Clavis – 32 blz. Het is zo fijn dat er geweldige prentenboeken zijn voor de jongere doelgroep. Dit is er zo eentje. Terwijl ik dit aan het schrijven ben, is het op verschillende...
Lees verder Categorie: Prentenboek
| Reageer!
Doris – Lo Cole – Vertaling: Mariella Manfré – De Vier Windstreken – 32 blz. Wat een lief prentenboek is dit. Echt een zoekboek voor peuters. Het is in heerlijke kleuren uitgevoerd en dat is vooral toepasselijk, omdat het over een olifantje gaat waar...
Lees verder Categorie: Prentenboek
| Reageer!
Hein-Anton van der Heijden – Twee koffers – Elikser – 255 blz. De titel beschouwend zijn er twee mogelijkheden. De eerste is niet zo waarschijnlijk: de hoofdpersoon en verteller Léon Huet, “schrijver van bevlogen beschouwingen en boeken over film”, erft twee koffers met erotica...
Lees verder Categorie: Literatuur, Roman
| Reageer!