Een klein juweel

Strandvogel – Reinier Bresser – Gibbon – 150 blz.

Gustaaf Vogel, is een succesvol trader bij Goldstein & Kahn in Londen. Al jarenlang lijkt zijn leven alleen uit werken te bestaan. Om succesvol te zijn in die financiële wereld moet er dag in dag uit hard gewerkt worden, zo hard dat zijn vrouw en zoontje hem al jaren geleden hebben verlaten en terug naar Nederland zijn gegaan. Daarna is hij alleen gebleven, vrienden in Londen heeft hij niet of nauwelijks, de ene jeugdvriend die hij nog heeft woont in Nederland en jarenlang is het contact met zijn familie niet noemenswaardig. Tot zijn zoon Alexander hem belt en hem moet vertellen dat zijn zusje Fanny tijdens het zwemmen in de zee bij Wassenaar is verdronken.

Hoewel hij zijn zus zelden sprak, is Gustaaf zo van slag dat hij meteen naar Nederland vertrekt. Hij wil de plek zien waar zijn zusje is verdronken. Zijn zusje dat een heel goede zwemmer was en de zee met zijn gevaarlijke muien door en door kende.

Aangekomen op het Wassenaarse strand bij Paal 93 is er niets te zien. Hij staart naar de zee en als vanzelf komen de herinneringen. Niet alleen herinneringen aan zichzelf, maar ook aan Fanny, hun zomerse jeugdjaren in Wassenaar en hoe zij elkaar en zichzelf in de loop der jaren zijn kwijtgeraakt. Die jeugdjaren weet de auteur soms met maar enkele zinnen bij de lezer op het netvlies te laten verschijnen.

“…drukke jongens die nu zonder twijfel de diagnose adhd hadden gekregen. Maar in die tijd bestond dat syndroom niet…”

Zonder melodrama komt de ene na de andere herinnering bij hem boven en de lezer voelt met hem mee. Niet alleen in zijn onhandigheid, zijn hoekigheid in relaties van welke aard dan ook, maar zeker ook in zijn eenzaamheid. Een eenzaamheid die bovendien eveneens kenmerkend blijkt te zijn voor zijn zusje.

Toch is in Strandvogel nergens sprake van vals sentiment, omdat de lezer veel zal herkennen. Reinier Bresser weet mij als lezer op een rustige, vanzelfsprekende manier altijd in het verhaal te houden. Het lezen van Strandvogel is alsof je zelf aan het strand loopt, de wind zachtjes door je haren waait, je voeten af en toe de branding mogen raken en hoewel het leven je misschien niet altijd de juiste kaarten heeft gedeeld, is het toch goed. Je mag altijd nieuwe kaarten vragen.

Strandvogel is een klein juweel. Ik kijk uit naar Los zand dat in februari 2021 zal verschijnen.

Susanne Koster