Een knotsgek stripverhaal over twee detectives
Kroko detectives – John Patrick Green – illustraties: John Patrick Green, ingekleurd door Aaron Polk – vertaling: Mariella Manfré – Moon – 203 blz.
Maaistra en De Mier, zo heten de twee krokodil-detectives, krijgen de opdracht om de verdwijning van de wereldberoemde kok Hans Snorremans op te lossen. De twee detectives besluiten te infiltreren bij de bakkerij waar de beroemde kok werkte, in een poging aanwijzingen te vinden waar de kok gebleven kan zijn. Krokodetective De Mier wordt hierbij regelmatig herinnerd aan zijn partner Koos die hij tijdens één van zijn missies verloor. Zijn partner was in een bak radioactief toastjesdeeg gevallen en niemand had hem daarna nog gezien. In het boek gaat werkelijk niets gewoon. Zo is er een man (een dokter) die kan veranderen in een helikopter, nadat hij werd gebeten door een dolle helikopter bij volle maan. Telkens wanneer hij hoort dat er ergens nieuws is, verandert hij in een nieuwshelikopter om verslag uit te brengen. De twee detectives maken gebruik van geheime doorgangen via de wc, wat toch niet zo heel erg handig is, en vies. Achter de verdwijning van topbakker Hans blijkt een gemene schurk te zitten die de twee maar niet te pakken krijgen. Zou het ze uiteindelijk, min of meer per ongeluk, want erg snugger zijn ze niet, dan toch nog gaan lukken?
Het boek zit vol met woordgrapjes en andere grappen. Ook de tekeningen zijn erg grappig en simpel en duidelijk uitgevoerd, zodat het verhaal goed te volgen is. Het is een verhaal dat wordt verteld in stripvormverhaal. Je zou ook kunnen zeggen dat het een stripboek is dat zich vermomd als een gewoon boek. Wat natuurlijk heel handig is wanneer je een boekverslag moet maken voor school, maar je enkel van het lezen van stripboeken houdt. Het leest daardoor natuurlijk wel extra snel. Het is vast leuk om ook eens een dik boek in snel tempo uit te lezen. Echt spannend is het verhaal niet, maar grappig wel. Er gebeuren de hele tijd rare, knotsgekke dingen waardoor je gegarandeerd dubbel zult liggen van het lachen. Ik vind het alleen jammer dat er zulke ouderwetse namen zijn gebruikt zoals Hans, Marie, Bob, Koos en Jaap.
Achterin het boek zijn nog extra bladzijdes te vinden waarop je bijvoorbeeld kunt leren om één van de krokodillen in dit boek te tekenen. Ook kan je agent Zes een nieuw gezicht geven, dat hij ergens in het verhaal verloor. Op de allerlaatste bladzijde vertelt de schrijver en tekenaar nog iets over zichzelf. Een ideaal boek voor kinderen die van stripboeken houden en van een flinke portie humor.
