Een vriendschap die voor veel teleurstellingen zorgt

Gestolen tijd – José vriens – Zomer & Keuning – 224 blz.

gestolen tijdBertie is net bevallen van haar tweede kindje. Supergelukkig zou ze moeten zijn, maar ze zakt weg in een postnatale depressie. Haar vriendin Lotte probeert haar te helpen, maar het lukt Bertie niet het gezinsleven weer op te pakken.
Als ze compleet instort is een opname in het ziekenhuis noodzakelijk. Lotte zorgt ervoor dat alles thuis op rolletjes blijft lopen. Maar dan blijkt Lotte niet de lieve vriendin te zijn dat Bertie dacht. Als Bertie er langzaam achter komt wat Lottes plannen zijn, staat ze perplex. Maar niemand wil Bertie geloven.
“Tot haar grote schrik bemerkte ze dat ze op dit moment zelfs niet eens gevoelens voor haar kindje had. Wat was ze voor moeder, als ze niet eens van haar zoontje hield?”

Gestolen tijd wordt verteld vanuit het perspectief van Bertie. Al snel voelde ik veel sympathie voor dit personage. Het zal je maar gebeuren. Eigenlijk moet ze dolblij zijn en kunnen genieten van haar kinderen. Maar ze zakt steeds verder weg in de depressie. Ze is constant moe en haar gevoelens laten haar in de steek. En dan denk je een goede vriendin te hebben waarvan later blijkt dat ze een heel gemeen spelletje speelt. Bertie krijgt het flink voor de kiezen, maar ze weet zich uit de depressie te bevrijden en komt hier sterker uit dan ze zelf had verwacht.
“De onrust over Lotte bleef, die kon ze niet zomaar uitvlakken, maar dat ze haar man en kinderen over een paar dagen weer zou zien, maakte dat een beetje goed.”

Een aantal elementen in Gestolen tijd zal voor velen best confronterend zijn, maar wat weet de auteur alles weer mooi en goed te beschrijven. De gevoelens van Bertie zijn herkenbaar en overtuigend neergezet. Bertie ondervindt aan den lijve dat een aantal mensen toch anders in elkaar zitten dan ze ooit had gedacht. Juist diegene die dicht bij haar staan. Dit maakt toch wel duidelijk dat het moeilijk is om iemand helemaal te kunnen doorgronden en dat mensen ook kunnen veranderen. De thema’s die verweven zijn in dit verhaal kunnen bij veel mensen wel wat los maken en de nodige gevoelens opwekken.

Ik was voortdurend benieuwd hoe het allemaal zou gaan verlopen en ik heb deze roman in sneltreintempo uitgelezen. Het verhaal eindigde alleen niet helemaal zoals ik had verwacht en zou het leuk zijn om later nog eens van Bertie te horen. José Vriens heeft met Gestolen tijd weer een geweldige roman geschreven. Een roman waarbij je als lezer er wel op voorbereid moet zijn dat je gevoel flink wordt aangesproken.

Wendy Wenning

Andere recensies

Doris – Lo Cole – Vertaling: Mariella Manfré – De Vier Windstreken – 32 blz. Wat een lief prentenboek is dit. Echt een zoekboek voor peuters. Het is in heerlijke kleuren uitgevoerd en dat is vooral toepasselijk, omdat het over een olifantje gaat waar...
Lees verder Categorie: Prentenboek
| Reageer!
Hein-Anton van der Heijden – Twee koffers – Elikser – 255 blz. De titel beschouwend zijn er twee mogelijkheden. De eerste is niet zo waarschijnlijk: de hoofdpersoon en verteller Léon Huet, “schrijver van bevlogen beschouwingen en boeken over film”, erft twee koffers met erotica...
Lees verder Categorie: Literatuur, Roman
| Reageer!
De C is voor Celia – Heleen Blesgraaf – Moon – 240 blz. De zestienjarige Celia is de derde (dus de derde letter van het alfabet) van een gezin met 13 kinderen. Ze is close met haar oudste zus Arlette en haar broer Barto....
Lees verder Categorie: Jeugdboeken, Young Adult
| Reageer!